Schots weer, rustige dagen

05

di

Mooi weer d.w.z. geen regen, zonnetje, lekker windje dat hebben we nog niet veel gehad, vanmiddag gaat het weer regenen! We lopen eerst even door de winkelstraat van Campbeltown, allemaal piepkleine uiterst gezellige winkeltjes met snuisterijen, twee uitgebreide tearooms en verder nog een outlet store. De haven is best groot en ligt vol met zeilboten. Na dit ommetje rijden we via de B842 een prachtige route naar Southend naar het einde van het schiereiland en kijken uit over de oceaan. We rijden door een landschap van hoge kale heuvels, soms zijn er nog plukjes bos over, alles is helemaal helder groen, met witte stippen van de schapen en ook best veel koeien. Het is weids, de zon schijnt de lucht is blauw, mooi! In Southend sla je rechtsaf, rij langs het kerkhof en dan zien we een ruime P! Daar gaan we staan, trekken de wandelschoenen aan en gaan een lekker stuk richting een breed strand lopen, heerlijk. Onderweg naar het strand zien we op de rotsen bij een ondiep stukje water wat grote witte vlekken en die bewegen. Het zijn grote grijze zeehonden die luieren met jongen die daar wat rond hobbelen. Op het strand lopen allerlei mensen die hun hond en of kinderen uitlaten, hoog boven het strand staan op een plateau een lange rij met caravans en vakantiehuizen een soort camping is dat. We gaan weer terug naar de camper om verder na te denken over ons plan van vandaag. Het liefst sta je hier een aantal dagen maar vanaf vanmiddag gaat het lange tijd regenen. We besluiten om terug naar Campbeltown te gaan en dan via de B842, de oostelijke route van het eiland te nemen, met zonneschijn. Het eerste deel van de route is een tweebaansweg tot Carradale, rechts van ons is the Ilse of Arran, we zien mooie witte stranden, rotsen in zee, Arran is prachtig groen, de zee is helder blauw en links zijn weer de hoge groene heuvels bedekt met varens. De route om het eiland wordt wel de Route 66 genoemd, het is ook zeer de moeite waard. Vlak voor Carradale zien we een afslag naar een P van schotse boswachterij die deze plek als een cp voor 6 campers heeft ingericht, het is een experiment staat er, wat ons betreft zeer geslaagd! Wel zijn enkele plekken door auto’s van bewoners bezet, maar goed dat kan. We lopen naar beneden naar het haventje van het gehuchtje, dat stelt niet veel voor. Op de terugweg naar de P, de lucht is al behoorlijk zwart, komen we een oud heertje tegen dat van alles aan ons vraagt, even verderop staat een andere meneer in zijn tuin te werken en zo komen we met zijn vieren aan de praat. Het oude mannetjes schijnt de hele voetbalgeschiedenis van alle clubs in Europa te kennen, vraag hem wat en hij komt met het goede antwoord! We praten nog door met de jongere man, hij vertelt ons dat Covid dit deel van Schotland enorm getroffen is wat betreft ziekte en overlijden door covid maar ook blijven de toeristen massaal weg. De jongeren vertrekken naar de steden, alle leegstaande woningen worden door de stadsmensen van Glasgow opgekocht, het is stil in het eens zo drukke gehuchtje. Hij zegt dat op dit moment 1 op de 18 mensen in Schotland besmet is met covid, dat wordt dus goed oppassen!

06

woe

Ja we gaan nu op weg verder naar boven voor het eerst over een single track road, een eenbaansweg met overal Passing Places. Je kan te maken krijgen met hidden dips, blind summits, overal staat SLOW op de weg geschilderd, soms stijgen of dalen we 16%, een bochtig parcours dus spannend! Het gaat verrassend goed, we komen auto’s tegen maar het uitwijken en elkaar zien soms ver van tevoren maakt dat het allemaal erg meevalt. Iedereen die de ander ziet stopt op tijd, een keer staan we op elkaar te wachten, wij gaan maar weer rijden! Het regent al vanaf vroeg in de ochtend dus het was goed dat we gisteren het eerste deel met zon hebben gereden. In Lochgilphead doen we weer boodschappen bij de COOP en we lopen nog naar de bakery om wat scones te halen, nou dat is niet zo eenvoudig! Bij het eerste adres worden we naar het tweede winkeltje gestuurd die ons weer doorstuurt naar het derde en uiteindelijk naar het vierde adres. En daar hebben ze alleen scones met krenten, Arno baalt ik neem er twee mee! Hij kiest voor een chocolade cake, ook lekker. We rijden door naar de haven van Kilmelford, daar zou stroom zijn, een wasmachine en een droger. We komen uit op een groot terrein met kleine zwarte kiezeltjes, overal staan werktuigen en boten op de bok, aan het einde is de office waar we ons moeten melden. We drukken op een bel, gaan naar binnen en komen in het kantoortje van Dave een oudere man die de kachel op 30 heeft gezet! Hij is zo’n man die het heerlijk vindt dat hij bezoekers krijgt en hij praat zo een half uur weg voordat we de nodige informatie krijgen. De was gaat in de machine, de schotel gaat omhoog, het regent dat het giet en dan gaat Nadal ons heerlijk vier uur vermaken met een spannende match tegen Fritz. Zouden we thuis ook doen op zo’n dag! ’s Avonds kan ik de was zo in de kastjes leggen, we lopen nog een stukt over het terrein, langs de weg gaan we zeker niet lopen Het is eindelijk weer droog.

07

do

Na een langdurig afscheid van Dave rijden we richting Oban, we slaan rechts af op weer een single track road, we zijn ervaren nu, richting het gehuchtje Ellenabeich waar vandaan je met de organisatie Seafari boottochten op zee kan maken naar andere eilandjes of op jacht naar walvissen. De P stroomt snel vol, er is veel belangstelling voor de boottochten maar er zijn ook een aantal wandelpaden hier. Het is droog er hangen dichte wolken net boven het water dus geen helder weer. Eerst lopen een stukje over een footpath maar dat wordt al snel klauteren en klimmen naar een grot in zee wij denken, dat mogen andere mensen doen! Dan lopen we door een heel speciaal gehuchtje met een aantal nauwe smalle straatjes met aan weerszijden lange rijen kleine lage witte huisjes. De meeste zijn bewoond, de huisjes rond het haventje zijn echt verwaarloosd en staan leeg. Vanuit het haventje kun je met een bootje binnen vijf minuten naar Easdale Island worden gevaren, daar is een Folk museum te bezoeken. Wij lopen door alle straatjes, kijken overal rond en gaan weer terug naar de P, leuk om gezien te hebben. De mist komt verder op zetten, we rijden een stukje terug en gaan nog een tijdje op een P staan uitkijkend over de zee. Uiteindelijk komen we op een P langs Loch Feochan terecht van waar we morgen naar Oban rijden. We nemen vanuit daar de ferry naar Ilse of Mull.