bico, tomar, casa azzurro

Zondag 31 aug en maandag 1 september
We gaan terug naar Bico, het is daar heerlijk aan het water, de getijden, de mensen, vissers, fris windje. Om 10.00 installeren we ons weer op hetzelfde plekje onder bomen en rond dezelfde tijd stroomt het weer vol met families. De haven bestaat uit 3 grote bekkens die vollopen met water, daarnaast een groot veld met bomen er omheen en veel betonnen tafels en banken en daarnaast een strand, al met al een perfecte recreatieplek. In het water ligt 1 grote en een paar kleine moliceiros (vissersboten). Het zijn platbodems, de grote is 18-20 meter lang, ze hebben aan de boeg een zwanenhals die versierd is met schilderingen, de achterkant steekt ook met een boog omhoog en is ook versierd. De rest van de boot is geschilderd in de heldere kleuren blauw, geel en rood. De boten worden gebruikt voor het oogsten van oa algen, maar ook voor de vangst van schelpdieren en vissen, de vangst is groot zover wij dat kunnen waarnemen, je kunt in haven zo je maaltje kopen.
De Portugezen zijn zeer behulpzaam en echt heel vriendelijk, dat merken we weer op zondag. We fietsen een stuk langs de Ria, overal ruikt het verrukkelijk naar BBQ en bij een stel mensen maken we een gebaar van wat heerlijk is dat allemaal. Bijna op het einde van de tocht komt Arno erachter dat hij een sleuteltje van het fietsslot is kwijtgeraakt, nergens meer te vinden in zijn spullen. Op de terugweg komen we weer langs die groep, zeker 1 ½ uur later, ze trekken ons zowat van de fiets, we moeten gaan zitten en krijgen een zeer smakelijke lunch van BBQ vlees, verse broodjes, salade en veel rode wijn aangeboden! Na deze maaltijd komen we weer bij de camper, het is erg druk daar, heel de streek is aan de BBQ! We gaan zitten en na een tijdje komt een Portugees naar ons toe, wijst naar de dorpel van de autodeur en daar heeft hij het sleuteltje neergelegd!!! ’s Avonds sluiten we een deal met 2 andere campers, we blijven daar staan, met z’n drieën is het veilig genoeg.
De maandag fietsen we, langs de Ria, de brug over, naar de Atlantische kust naar Torreira. De zee heeft een groene kleur, de golven zijn hoog, de temperatuur is heerlijk fris, bij de camper was het 32 graden. Het plaatsje ligt tussen de lagune en de zee ingeklemd, heeft een prachtig wit strand, een boulevard van 1 km die modern oogt, verder stelt het niets voor. ’s Avonds blijven we weer staan, nu met 2 andere campers, we eten buiten, de zon gaat onder, de rust keert terug, het is een heerlijk plekje!!!!
Dinsdag 2 september, woensdag 3 september
Tomar wordt onze volgende bestemming, 133km ten noorden van Lissabon, 100 km van de kust. Het stadje is beroemd om het Convento de Cristo, een klooster in een kasteel, een parel opgenomen op de werelderfgoedlijst van de Unesco (volgens de gids). Het oude stadje zelf heeft kaarsrechte, heel smalle straatjes, alle huisjes en kerken zijn wit, een mooi plein, leuk om rond te lopen. Op dinsdag is het zo heet, 36 gr, we doen niets meer. De dag erop gaan we te voet de heuvel op naar een wat blijkt groot complex van kerk, kloostergebouwen, rotonde van de tempeliers (tempelorde van de Arme Ridders van Christus) en kloostergangen. Alles is ingesloten door een hoge muur met kantelen en torens. De eerste indruk is overdonderend, zo groot, de poort van de kerk is prachtig versierd, via een kleine poort kom je in het eerste klooster met een pleintje met fontein, een dubbele gang met bogen, alle muren zijn bekleed met prachtige blauwe tegels (azulejo’s). We dwalen van het ene fotogenieke pleintje naar het volgende en komen uit in de rotonde de Charola dos Templeros een 16-hoekige tempel met 8 zuilen, zo rijk versierd in Manuelstijl, zoiets moois kun je zelden zien. Dan komen we in de enorme kloostergangen met aan weerszijden de cellen van de monniken, een prachtig houden plafond en uiteindelijk zien we nog meer kloosters zoveel dat zelfs Arno de draad kwijt is. In het Convento is een beroemd venster in de Manuelstijl te bewonderen, een bouwstijl met zeer veel versieringen en beelden uit de planten- en zeewereld. Ruim 3 uur later komen we vol verbazing naar buiten, zoveel moois, zo groots, dat maakt echt indruk.
Donderdag, vrijdag, zaterdag, zondag 4,5,6,7 september.
Op zoek naar een plekje in de buurt van de kust, zonder drukte, wij vinden Casa Azzurra in het gehucht Tras de Outeiro vlakbij Obidos, een bekend toeristisch plaatsje. Tja, er zijn ideale plekjes te bedenken, nou dit is er een!! We komen via een kronkelweggetje uit op een groot ovaal terrein met bomen, her en der zijn er plaatsen voor 10 campers. Op een heuvel staat een groot rechthoekig geel huis, beneden grote ramen met groene luiken, een grote veranda om het huis. Vanuit het midden van het huis gaat een trap naar beneden en kom je uit bij een zwembad (ook voor de gasten) met terras met ligstoelen en buitendouche, ga nog een terras naar beneden en daar staan wij. We worden ontvangen door een bevriend ouder echtpaar uit Kortrijk, de eigenaar Ronny (ook Belg) is 4 dgn weg. Binnen ½ uur horen we het drama van 2013: Ronny en zijn vrouw zijn in April 2013 hier gaan wonen, hebben de camperplaats bijna op orde. In augustus 2013 gaan zij met vrienden naar Peniche, een kustplaats 18 km hier vandaan. Bij het strand is een uitkijkpunt, 5 m boven de zee, een enorme golf sleurt zijn vrouw mee de zee in, zij is een week later op een strand zuidelijker aangespoeld. Meestal vindt men de mensen niet meer terug. Dit gebeurt meerdere keren per jaar, de plek is niet afgesloten(!!!), de hoge golf wordt veroorzaakt door een lichte aardbeving op zee. Zo onvoorspelbaar is het leven, het echtpaar is nog steeds in tranen als ze het vertellen.
Naast dit trieste verhaal is de plek werkelijk verrukkelijk, lekker weer 25 gr, zeewind, we kunnen fietsen om de boodschappen en naar de lagune, wel heel steile heuveltjes! We zijn de enige campergasten en we hebben een leuk contact met de Belgen. Zaterdag fietsen we naar Obidos, het is een pittoresk dorpje, smalle straatjes, witte huisjes, ingesloten door een hoge muur met kantelen, helaas wel erg toeristisch.
Op zondagochtend worden we wakker van de geweerschoten, de jacht is begonnen, de Portugezen mogen op do. en zo. jagen, loslopende honden maken geen kans, hopelijk laten ze fietsende toeristen met rust!
Maar ook vanuit hier gaan we door, eerst nog 2 dgn aan de kust staan en dan op naar de stad Lissabon!