salamanca, val de douro

Dinsdag 26 en Woensdag 27 augustus
SALAMANCA. Dit schrijf ik met hoofdletters, de stad is zo mooi, zo vol met prachtige paleizen, kerken, musea, pleinen, parkjes, alles gebouwd met geel/rode stenen, het is geweldig. Het centrum is natuurlijk het Plaza Mayor een 4-kant plein met 8 bogen waardoor je naar binnen gaat. Alle zijden hebben een monumentaal gebouw in het midden, en verder is er de bekende overdekte gang met bogen. Overal langs de zijkanten van het plein zijn portretten uitgehouwen van bekende mensen uit de Spaanse geschiedenis, er hangt een heel bijzondere sfeer hier. Bij de kerkklokken, zien we 2 ooievaarsnesten, de ene is nog bezet, kennelijk hebben die vogels geen last van het luiden van de 3 enorme klokken!
Het historische centrum van de stad is volledig autovrij, de wandelaar kan er eindeloos dwalen door een relatief klein gebied waar je werkelijk overal de mooiste gebouwen ziet, het ene doorkijkje is nog indrukwekkender dan het andere, altijd een prachtige toren, een mooi strak gebouw, alles is groot je waant je in een openlucht museum. De kathedraal is helemaal een enorm gebouw, de buitenkant is overdadig versierd met beelden, bogen, versieringen, de binnenkant is ook heel indrukwekkend met mooie beelden, schilderingen, een prachtig altaar en koorgedeelte, een klooster, een binnenplein, enz.
Wij hebben de stad opgedeeld in 2 stukken, zo konden we op ons gemak alles in 2 dagen bekijken en dan nog hebben we behalve de bieb en de kathedraal alleen de buitenkant gezien. Je kan in deze stad gemakkelijk een week rondlopen, dan heb je nog niet alle kunst gezien, het is ook een plek om nogmaals te zien. Van alle steden die we tot nu toe bekeken hebben, staat dit veruit op 1, ga erheen, wel op dagen dat het niet heet is, als er in ieder geval een frisse wind door de straten waait.
Donderdag 28 augustus
Geheel verzadigd van indrukken willen we vandaag Portugal inrijden. We rijden via de CL517, de N221, N332 en de N222. Zoek deze route maar eens op, op de kaart. We rijden eerst weer over de hoogvlakte en na 2 uur verschijnen de eerst losse bomen in de graanvelden. Het wordt ook steeds heuvelachtiger. De weg heeft geen P-plaatsen, de lunch gebruiken we bij een bushalte onder de bomen, we zien de hele dag geen campers, het is geen doorgaande route. De heuvels worden bergen, het graan is van de velden, op de dorre weide vlaktes staan koeien ( oa de echte zwarte stieren met grote horens) en schapen. Soms gaat er een zandpad naar links of rechts naar grote bedrijven ver weg. We rijden door een woestijngebied van bergen en rotsen. Uiteindelijk storten we naar beneden naar de Douro en rijden Portugal in. We klimmen meteen weer naar 1000 meter en het landschap verandert, de bergen zijn volledig veranderd in een terraslandschap en overal staan olijfbomen. Waar zijn die wijngaarden?? We kronkelen rond, blijven boven en rijden over bergkammen van het ene mooie uitzicht over de toppen naar het andere. We slapen in TouÇa, op een camperplaats die beheerd wordt door een wijn/port-boer, het is de plaatselijk parkeerplaats van het betonnen voetbalveldje het ziet er allemaal niet uit, maar er zijn bomen en de ondergrond is hard en horizontaal. Hij komt ons welkom heten, de 2e keer dat we hem zien, vraagt hij of we een aperitief willen gebruiken, hij heeft zijn eigen port meegenomen! We gaan bij een andere camper zitten, die mensen komen al jaren naar dit plekje voor de port. De gastheer giet de glazen bomvol, eerst witte en dan rode port. De witte is heerlijk zacht, dan heb ik het al gehad, Arno drinkt nog een glas rode leeg, we vinden nog net de camper terug! De wijnboer ontvangt over 2 wn 2 weekends heel veel Fransen ivm de wijnfeesten. Hij deelt per jaar gratis 500 liter port uit aan zijn campergasten, hij produceert 25000 liter port, hij levert voornamelijk aan bedrijven in de streek.
vrijdag 29 augustus
Vandaag rijden we door het Val de Douro, de olijfbomen verdwijnen en maken plaats voor wijnvelden die prachtige strepen over de bergen vormen. Ook nu rijden we hoog over bergkammen, door kleine dorpjes met witte huisjes, door een schitterend landschap, je krijgt er maar niet genoeg van zo mooi zijn de plaatjes. Regelmatig zien we indrukwekkende poorten met zuilen van de Quita’s, de ingang naar de gebouwen, ‘paleizen’ van de port-boeren.
Rond 2 uur komen we aan in Peso da Regua, een plaatsje langs de Douro. We hebben het gehad, het is bloedheet, we gaan op een mooie camperplaats aan de rivier, onder een mooie boogbrug staan. Op de top van een berg tegenover ons zien we een enorm groot silouet van Sandeman, de man in de lange jas, met hoed en pijp, van port of sherry?? Siësta!! Eind van de middag kunnen we zowaar zo’n 8 km langs de Douro fietsen en vinden we in het plaatsje een Vodafone winkel waar we een kaartje voor de Mifi kopen, binnen een kwartier zijn we klaar, Leve Portugal!!! De Mifi werkt ook nog!!
zaterdag 30 augustus 2014
Weg uit de hitte, op naar de zee, naar de Ria van Aviero!