zon, zee, strand

Woensdag 23 september t/m 1 oktober.
12 Nachten verder, een beetje overwinteren aan een stukje Algarve kust dat eruit springt: geen enorme hotel- en appartementen complexen, geen toeristen winkeltjes, een stukje niemandsland dat gewoon nog niet bebouwd is, dat is wat we gevonden hebben. De dagen gaan voorbij, ’s morgens je gedoetje van broodjes halen bakker, buiten ontbijten, wat schoonmaken, wassen, koken, lunch en vanaf 14.30 naar de zee. We hebben in geen jaren zo heerlijk gezwommen in fris tot koud zout water daarna opdrogen op een heel relaxed strandje dat maar niet druk wil worden. ’s Avonds buiten eten en vanaf 19.00 is het hier donker. Op de camperplaats ontwikkelt zich een leuk groepje mensen, een Portugees stel en Nederlands stel en wij. De Portugezen hebben ons geweldig geholpen met onze zoektocht naar de Decathlon fiets. Zij, Margarida, heeft een aantal keren gebeld naar Faro, ze heeft iedereen flink achter de broek aan gezeten en uitgefoeterd om die fiets in Faro te krijgen (volgens haar lukt niets in Portugal mits je echt alles uit kast haalt). Ik heb tussendoor nog een mail gestuurd naar de site, dat heeft ook nog gewerkt. Uiteindelijk, na heel wat omzwervingen door Portugal, 9 dgn later, het verlossende belletje, hij was gearriveerd. We hebben hem meteen opgehaald, en Arno heeft onder grote belangstelling zijn nieuwe mtb geshowd! Die avond belt de directeur van Decathlon Faro, met vele excuses dat de fiets pas over een week aankomt! Er was een misverstand enz enz, we hebben hem gerustgesteld dat alles in orde is! We hebben nog 2 dagen gefietst, maandag naar Villamoura en Quaiteira, richting Faro. Nou in Villamoura mag je alleen komen als je Brit bent, in de haven een motorboot hebt (type strijkijzer, lengte vanaf 8 tot 40 meter, 2 tot 7 dekken). Alles wat ooit Portugees was, is weggepoetst, om de haven heen alleen maar eettentjes, winkeltjes, pubs en een enorm hotel. Dit is duidelijk het chique deel van de kust, in Quaiteira daarentegen is het echt slonzig, leeg, saai, vreselijk! Dinsdag fietsen we de andere kant op richting Olhao de Agua, vlak naast ons ligt het enorme complex van Pine Cliff Sharaton Hotel en daarachter het dorpje. Ook hier alleen maar appartementen en hotels langs de kust. We voelen ons hier al zo thuis dat we gisteren naar de kapper zijn gegaan, eerst heb ik Arno laten knippen (met tondeuse kaal scheren) voordat ik durfde. Ik heb heel hard geroepen dat ik toch echt minder kaal wilde worden, het is gelukt!
Dinsdagavond hebben we met Jan en Joke, de Nederlandse buren, heerlijk uit gegeten vlakbij de camperplaats. Jan en Arno hebben een visgerecht gegeten uit de cataplana, het was verrukkelijk, ze kregen schelpdiertjes, mossels, inktvis, zalm en kabeljauw, dat is pas vis eten! Ik en Joke eten een mals biefstukje, en grote fles wijn erbij, koffie achteraf, pp €15. Een heel gezellige avond!
Vanaf vandaag 1 oktober begint de wintertijd hier, de winkels gaan pas om 0900 open, sluiten tussen de middag. De stroom van overwinteraars komt langzaam op gang, dat merken we ook op onze plek, het aantal Fransen en NL-ers neemt sterk toe, in November start het seizoen pas echt. Wij reizen morgen door naar het zuidwesten van Portugal, dat stukje kust willen we ook meenemen. Andere steden bezoeken in Portugal en Spanje moeten we helaas laten liggen voor de volgende keer. Arno heeft toch flink last van de liesbreuk, dus we passen de plannen maar weer aan, geen probleem!!!