Euboia een rondrit

Ma 23 Eiland Evia/ Boufalo westkust Om 08.30 rijden we naar het eiland Evia (Euboia) één uur rijden van Athene naar het Oosten. Vanaf de start rijden we in file over 11 banen, 6 banen de stad uit 5 de stad in. Daar tussendoor rijdt/scheurt nog een stroom motoren/brommers/ scooters, wat een drukte, hadden we zo vroeg niet verwacht. Maar goed na één uur rijden wordt het rustiger en via de tolweg komen we aan bij de tuibrug naar Chalkida de hoofdstad van het eiland. De eerste 30 kilometers gaan door bewoond gebied, niet zo interessant, dan slaan we af naar het zuidelijke deel richting Marmari en dan wordt het landschap weer bijzonder. Links hoge bergen, nauwelijks begroeid, grote dalen met wat akkerbouw en olijfbomen, enkele dorpjes een brede weg. Uiteindelijk slaan we rechtsaf bij een smal weggetje richting Akrogiali en na dit dorpje gaan we steil naar beneden naar een prachtig gelegen haventje in een kom. Er liggen aardig wat zeilboten voor anker hier, er is één restaurantje open en wij staan aan het uiteinde van het gehuchtje Boufalo aan zee, naast ons twee douches voor ons bankjes in de schaduw van eucalyptusbomen. Dit is echt een uniek plekje. De wind waait de hele middag hard uit het Oosten, dat gaat ’s avonds door.
Di 24 Boufalo Vandaag heerlijk fotograferen, in het gehuchtje komen steeds meer oude mannetjes tevoorschijn, ze gaan allemaal vissen of aan de kant of met een bootje. Het is een komen en gaan van brommende bootjes die vlak voor ons langs met netten rondvaren. Het grappige is dat vele vissen zo uit het water springen, een visnetje, goed mikken en dan heb je er ook een gevangen toch!? Vanaf 08.30 komen de wat serieuzere vissers weer de haven in, ze halen met veel geduld vissen uit hun netten gadegeslagen door een leger van katten. Die hebben ongelofelijk veel geduld, uiteindelijk krijgen ze allemaal hun visje. We hebben zowaar een mede camperaar een Duits echtpaar verder wordt het niet spannender vandaag.
Woe 25 Boufalo Het zuiden van het eiland richting Karistos en Marmari staat op het programma. Er loopt een grote weg over het eiland verder wat oranje en gele weggetjes. We rijden over een brede baan, goed begaanbaar alleen in de dorpjes is het soms heel krap. De route is schitterend, we rijden hoog over de bergrug, soms rechts en links de zee, overal windmolens, het landschap is een woestijn, ruig, weinig begroeiing, overal bergtoppen, rotseilandjes. In het zuiden is een belangrijke industrie: marmer delven, hele bergruggen worden ontgonnen, overal zie je bedrijven waar de stenen in wat voor vorm ook worden verwerkt en aangeboden. Al deze enorme vrachten moeten met gigantische opladers het eiland af vervoerd worden dat zorgt voor spannende momenten onderweg. In een dorpje, smal en piepklein kom je na een haakse bocht op het dorpspleintje met terrasjes en daar hebben ze een soort rotondetje gemaakt waaroverheen dus al het verkeer moet gaan, gelukkig hebben we op die plek geen probleem gehad. We rijden bijna anderhalf uur en dalen af naar Karistos de zuidelijkste stad, we lopen wat rond, eten een wafel, vinden de stad verder niet zo interessant. Dan weer naar het Noorden richting Marmari een klein stadje waar rondvaart- en veerboten in de haven liggen. Hier willen we op een cp overnachten, we rijden naar de plek maar die is te afgelegen dat zien we niet zitten. We aarzelen nog of we niet elders langs de boulevard kunnen staan maar het valt wat tegen. Uiteindelijk rijden we weer terug naar het haventje van Boufalo en na een autorit van 5 uur parkeren we onze camper op dezelfde plek, oh wat is dit toch een geweldig plekje!! In de middag horen we getoeter, de groenteboer komt langs, ’s avonds komt een groep zeilers aan, die vermaken zich uitstekend eerst in het restaurantje en later tot diep in de nacht op en in het water, zeilers….!
Do 26 Mourteri oostkust We gaan even een stukje naar het Oosten voor Aliveri is een splitsing Noord of West, we rijden naar het Noorden en komen uit in Mourteri aan de oostkust op een boulevard waar bijna alle gelegenheden gesloten zijn, nog een cafeetje en verder een restaurant zijn open, het is er desolaat. Naast het strand vinden we een plekje onder een boom, met douche voor de deur, deze dag met 27 graden, frisse zee, zacht windje, frisse douche, een ideale stranddag! Nog iets anders we hebben geen last meer van zeer agressieve wespen, dat is echt heel fijn.
Vr 27 Politika
westkust We proberen de oranje bergweg te vinden om over te steken naar het Westen het lukt niet, na een hoop draaien en keren, pakken we de rode weg terug naar Chalkida. Het middendeel van het eiland is het meest dichtbevolkt, het minst interessant, druk, volgebouwd, veel reclame langs de weg, chaotisch verkeer. We rijden na Chalkida langs de kust over een vlak land en slaan af naar het haventje van Politika, iets verderop is een soort P met keien en daar staan we de rest van de dag, lekker zwemmen, douchen en niets doen. ’s Avonds staan we zowaar met 3 campers bij elkaar, we hebben tot nu nog maar 2 andere gezien, even kletsen met de Nederlandse en Engelse buren, wat rondlopen langs het haventje, het is een hete 30 graden dag en 21 graden nacht.
Zat 28 Kria Vrissi, Vassilika oostkust Oké het eiland is nog lang, we gaan de oversteek diagonaal naar het Oosten maken over de bergrug heen. De 3-baans weg naar de top is prima wat een genot, boven gekomen is het uit met de pret het tweede deel van de route is nog niet aangepakt, dus terug naar een smalle weg met ongelofelijk veel bochten. Het landschap is totaal veranderd, we rijden nu door bergen die begroeid zijn met grote loofbomen en hoge naaldbomen het is echt wennen een groen gekleurde omgeving! We merken nu ook op dat de herfst zijn intrede doet, de bladeren zijn hier bruin en dwarrelen op de weg. De eerste cp is een Kria Vrissi aan het strand bij een paar huizen, er staan nog 2 campers ergens in het grote niets. We stoppen op een plek waar een douche is, we zwemmen een tijdje, de douche is perfect en drogen in de zon. Hier in deze grote verlaten zandbak willen we niet blijven, we rijden een half uur door naar het haventje van Vassilika waar we pontificaal midden op een grote P onze camper stallen, midden tussen de auto’s van de vissers. Er liggen 5 grotere vissersboten die in de loop van de middag in konvooi uitvaren, achter elke boot hangt een klein bootje. Voor de rest van de dag is het een komen en gaan van allerlei mannetjes met fietsen, auto’s en brommers op weg naar hun bootje, ze varen weg en komen weer terug met plastic zakken vol met vis. Ook hier springen de vissen zo het water uit, Arno’s vis pogingen lopen op niets uit.
Zo 29 Pefki, Edipsos het Noorden. Je moet toch goed nadenken voordat je bij een haventje gaat staan, ’s nachts om 01.00 uur komt het hele konvooi terug met alle herrie die erbij hoort, hadden we niet zo ingeschat. Uiteindelijk wordt het rustig en slapen we verder. ’s Morgens is de sunrise prachtig, ik fotografeer de donkerrode kleuren, wat een genot om dit zo te kunnen doen, gewoon de deur openen en genieten van de pracht van de natuur. We blijven hier niet nog een nachtje, we gaan verder naar het Noorden richting Pefki. Weer rijden we door een woud van hoge groene naaldbomen en grote eiken, prachtig! We zien honderden bijenkasten overal in het land staan, gekleurd in rijen en cirkels, hier en daar zien we imkers aan het werk. Aan de naaldbomen hangen zakken om het sap van de boom op te vangen, deze twee activiteiten bepalen kennelijk de bedrijvigheid in dit deel van het eiland. We rijden bij Pefki het strand op, het is een verlaten wat naargeestige plaats we voelen er niets voor om hier te blijven staan. Na de lunch rijden we 20 minuten verder naar het haventje van Edipsos, weer zo’n piepklein gehuchtje waar de terrassen van 2 restaurants bomvol zitten met eters. We lezen heerlijk onder de bomen, kijken naar de mensen die naast ons hun boot in het water laten zakken, booteigenaren die hun boot aan het opknappen zijn. Zwemmen doen we hier niet, voor het eerst vinden we het water onfris ruiken hier is geen open verbinding met de zee.