alle vingers en Athene gehad

Ma 16 Drepano De laatste dag hier, de wind is al wat minder, komt nu uit het zuiden. We lezen op de NOS app dat er branden zijn op Zakintosh en in de buurt van Athene aangewakkerd door de harde wind, nou dat begrijpen we wel. Deze ochtend wandelen we naar de andere kant van de baai, lekker langs het water, strandschoenen zijn onontbeerlijk in Griekenland! We doen de was en verder alleen maar zee in zee uit! Wat gaan we dit heel erg missen!!!
Di 17 Fourni/Satani Een dag achteraf om niet te vergeten☹. We rijden langs de kust landinwaarts naar Didima waar een krater in de helling van een berg te zien is ontstaan door de inslag van een meteoor, een groot gat idd, we zijn er niet naar toe gereden. We besluiten om het hele rondje naar het de zuidelijke punt te maken, we willen alles gezien hebben. De haven bij Portoxeli is groot en vol, we drinken er heerlijke koffie, daarna worden de wegen smaller, er staan zeer veel gebouwen/huizen/fabrieken leeg, er is armoede in dit gebied. Bij Ermioni gaat het mis, de Garmin geeft een korte route bovenlangs aan het gevolg is dat we letterlijk klemvast tegen een huis aan zitten. Alle bewoners uit het straatje komen langs, iedereen heeft een oplossing, stress ten top! Uiteindelijk blijkt vooruit naar links wat ruimte te bieden en daarna is het een hele weg zachtjes achteruit de steile weg terug totdat we kunnen draaien. We nemen de schade op, een lampje is gesneuveld, de schade bovenop valt achteraf mee, de stress en angst is even teveel, we gaan langs de kant van de weg staan om bij te komen en te bespreken hoe we in deze situatie terecht zijn gekomen. Allereerst gaan we de aanwijzingen van Garmin niet meer zomaar volgen, eerst alle alternatieven bekijken, we hebben de maten van de camper flink opgeschroefd. We rijden verder langs de kust, ik heb er niet veel van gezien moet ik zeggen, we eindigen via een smal weggetje helemaal naar beneden een dal in waar een idioot grote lege hoge flat staat, ooit bedoeld als een resort. Bij dit gebouw hoort aan zee een enorm grote P aan een baai, een stuk van het water staan her en der campers achter en onder bomen, het is prima plek maar niet sfeervol. ’s Middags zwemmen we en verder zitten we de rest van de dag onder de boom bij te komen.
Woe 18 Beach Metamorfosi De afstand naar Poros is niet groot maar we kunnen niet hard rijden, de route gaat helemaal langs de kust we rijden zowaar door een gebied met hoge knalgroene dennenbomen. Vanuit grote hoogte dalen we af en zien beneden ons het eilandje Poros liggen, witte huizen blinken in de zon een mooi plaatje. Het eiland is te bereiken via een veerpont en kleine bootjes voor voetgangers. We parkeren de camper bij het water en lopen naar het veerpont, we willen alleen wat lopen door het stadje zelf, het waait flink, het is warm. In die nauwe vaargeul krioelt het van verkeer, hoe groter het vaartuig des te meer het gebulder van de toeters klinkt en dan wijkt al het kleine spul alle kanten uit. Er liggen ook veel zeilschepen voor anker hier. Het stadje zelf is druk, er is net een groot schip met vele toeristen aangekomen en die gaan en masse de winkelstraatjes in. Wij lopen wat meer naar boven daar is wat aangenamer, we zijn niet zo onder de indruk van dit bezoek en we nemen een klein bootje terug naar het vasteland, 4 minuten varen. Op de P waar we staan is het te warm we rijden door naar Metamorfosi Beach waar we bij een Beach Bar gaan staan. Heerlijk zwemmen en verder niets.
Do 19 Aan dit adres is een verhaal gekoppeld: onze goede vrienden Willy en Leny hebben hier de eigenaar van de Beach Bar, Tassos, ontmoet en via hem gaat er elk jaar een lading olijfolie naar het restaurant van hun zoon in Axel. Wij willen graag Tassos ontmoeten om hem gedag te zeggen en ook om olijfolie te kopen. We pakken ’s ochtends de fiets om naar zijn winkel te gaan voor wat brood. Eerst rijden we langs een wetland waar de flamingo’s paraderen in het water. Dan door naar het winkeltje waar we koffie drinken, Tassos is er niet, we stappen weer op de fiets om het schiereiland Methana bekijken. En dan is mijn voorband lek, Arno laat de lucht ontsnappen, het ventieltje verdwijnt, het winkelmeisje, een andere bediende met z’n allen zoeken we naar iets heel kleins, uiteindelijk vinden we het. Het meisje regelt een bak water voor ons, het lek is snel gevonden, na het plakken krijgen we papier om alles schoon te maken, ze zijn zo behulpzaam! Op naar Methana maar na 5 minuten blijkt dat de weg wel heel steil naar boven gaat, we draaien om en fietsen terug naar de camper. De middag brengen we door in de schaduw, het zou voor het eerst onder de 30 graden worden, nou daar niet dus.
Vr20 Nea Epidaurus Eerst terug naar het winkeltje om olijfolie te kopen, Tassos zit achter de toonbank en heet ons hartelijk welkom, hij vraagt vol belangstelling hoe het met Leny is, wenst haar het allerbeste. Dan neemt hij ons mee naar een schuurtje waar 3 enorme roestvrij stalen tanks staan waarin de olie wordt opgeslagen. Hij tapt uit een tank een aantal flessen voor ons, daarna geeft hij Arno nog een aantal flessen wijn. In winkel kopen we nog wat brood en na afrekenen zijn we per fles van anderhalve liter nog geen €6,- kwijt. We praten nog wat na en dan rijden we door naar Epidaurus waar we al om 10.00 onze camper parkeren, het is nog niet druk! Even naar boven lopen en dan staan we in een enorm groot theater gebouwd in de 4e eeuw voor Chr. waar men toentertijd 12.300 bezoekers kon ontvangen! Het is een overweldigend bouwwerk, zo groots en zo hoog, de akoestiek is fantastisch. Hier is de gewoonte dat bezoekers beneden op de middenstip van het orchestra gaan staan, alleen of in een groepje, en dan een performance doen: zingen, klappen, een gedicht, een Brit begint te zingen over beer and drunken en stampt met zijn voeten, hij wordt meteen tot de orde geroepen! We lopen helemaal naar boven en genieten een tijdje van dit wonder, daarna gaan we door het museum slaan we over. We rijden naar het haventje van Nea Epidaurus waar we de rest van een zeer warme zwoele middag wachten op de aangekondigde buien. Gelukkig vanaf 15.00 komt het gedonder en gekletter op gang en dat gaat zo vijf uur door, wat koelt het eindelijk heerlijk af!
Zat 21 Athene Een planning maken: vandaag het Kanaal van Korinthe, morgen door naar Athene. Oud Korinthe laten we zitten, het kanaal willen we eerst aan de noordkant zien, daar is een brug waarvan het wegdek onder water verdwijnt als een boot naar buiten wil varen. We rijden erheen, onderweg is het een puinzooi van fabrieken vuilnis en olieraffinaderijen. Bij de brug hebben we geluk, er komt een rondvaartboot aan, het wegdek zakt onder water, de boot draait aan de buitenkant even een rondje en vaart weer het kanaal op, zo dat hebben we gezien. Van het kanaal zelf zien we niet veel aan deze kant dus we rijden helemaal om naar de andere kant waar we op een brug tientallen kijkers zien staan. Vanaf de brug kijk je zo de diepte in en dan zie je pas hoe diep dit kanaal dwars door een berg is gegraven, echt een gaaf gezicht. De gewoonte hier is dat de mensen boven zwaaien naar de bootgasten die dan heel hard gaan gillen en joelen! We genieten van dit schouwspel en besluiten naar een cp in Loutraki te gaan, we zijn er al om 12.00, eigenlijk te vroeg vinden we. Wat nu? We gaan door naar naar camping Athene, een uur later komen we aan en rond 15.00 uur pakken we eerst de bus, daarna de metro richting Akropolis. Daar op het einde van de middag, het is niet zo warm, het waait heel hard, staan we na een flinke klim op de Akropolis met ontzettend veel andere toeristen! Het Pantheon staat in de steigers maar ondanks dat zijn we zeer onder de indruk van de grootte van dit bouwwerk. Ook van alle andere gebouwen op het terrein en van het uitzicht op Athene zelf. Wat zijn we blij dat we dit toch doen, eerst wilden we de stad overslaan gezien alle verhalen die we gehoord hebben, het is echt een belevenis, het licht is prachtig zo tegen de avond. Na 2 uur zakken we af naar beneden, eten een heerlijk hapje daar en als het helemaal donker is, komen we weer aan bij de camping.
Zo 22 Athene Rond lunchtijd pakken we weer de bus en metro, we lopen een route langs het koninklijke paleis waar nu het parlement huist, door de oude wijken Plaka, Anafiotika, Aerides om te eindigen op een groot plein van Monastiraki. Plaka is dé toeristische wijk vol winkeltjes, pleintjes en restaurantjes, leuk om door heen te lopen, Anafiotika is een wijkje dat tegen de rotsen van de Akropolis aan is gebouwd met allemaal piepkleine huisjes waar je door witte nauwe hoge steegjes ronddoolt, de rotsen zijn beschilderd met prachtige schilderingen, echt een heel bijzonder stukje van de stad! Dan door naar Aerides met zijn okergele huizen met de achthoekige Toren der Winden en de Romeinse Agora om dan bij de enorme drukte en herrie van de bazaar en de vlooienmarkt van Monastiraki uit te komen. Deze route is echt aan te bevelen, soms loop je door de massa dan is het helemaal rustig, zie je bijna geen mensen. We slaan zo ontzettend veel over van Athene, er is nog veel moois te zien maar we zijn verzadigd, hebben genoeg indrukken opgedaan. Athene is een enorme miljoenen stad, vuil, lawaaierig, voorsteden zijn lelijk hoe vol hoogbouw verouderd, heeft ook schitterende cultuur, mensen zijn enorm vriendelijk. We nemen de metro en bus terug, op de camping bijkomen en morgen door. De nachten zijn zeer rumoerig, naast ons raast de hele nacht het verkeer richting de stad, vooral de motoren zorgen voor overlast. Twee onrustige nachten zijn genoeg, de prijs van deze camping is pittig €33,- per nacht, de wifi is waardeloos maar goed de verbinding naar het centrum is ideaal.
Ma 23 Eiland Evia Om 08.30 rijden we naar het eiland Evia (Euboea) één uur rijden van Athene naar het Oosten. Vanaf de start rijden we in file over 11 banen, 6 banen de stad uit 5 de stad in. Daar tussendoor rijdt/scheurt nog een stroom motoren/brommers/ scooters, wat een drukte, hadden we zo vroeg niet verwacht. Maar goed na één uur rijden wordt het rustiger en via de tolweg komen we aan bij de tuibrug naar Chalkida de hoofdstad van het eiland. De eerste 30 kilometers gaan door bewoond gebied, niet zo interessant, dan slaan we af naar het zuidelijke deel richting Marmari en dan wordt het landschap weer bijzonder. Links hoge bergen, nauwelijks begroeid, grote dalen met wat akkerbouw en olijfbomen, enkele dorpjes een brede weg. Uiteindelijk slaan we rechtsaf bij een smal weggetje richting Akrogiali en na dit dorpje gaan we steil naar beneden naar een prachtig gelegen haventje in een kom. Er liggen aardig wat zeilboten voor anker hier, er is één restaurantje open en wij staan aan het uiteinde van het gehuchtje aan zee, naast ons twee douches voor ons bankjes in de schaduw van eucalyptusbomen. Dit is echt een uniek plekje. De wind waait de hele middag hard uit het Oosten, dat gaat ’s avonds door.