Mira fiasco, Porto desillusie, Vila Cha wow!

Wo 19 Serra da Estrela is een van de meest druk bezochte natuurparken in het Noorden. In Seia willen we een restaurantje bij een broodmuseum bezoeken het eten is daar uitstekend volgens Jurrie. Het museum is erg toeristisch, dat zien we niet zitten, het restaurant is dicht, we drinken koffie bij de P in een winkel die volledig ingericht is op wintersport! Van daaruit rijden we een tocht door een woest landschap met grote graniet blokken, kale bergen, hellingen met verbrande bossen naar Manteigas een dorpje dat in het teken van de wintersport staat. Dan rijden we door een prachtig U-gletsjerdal naar boven naar het hoogste punt van Portugal de “Torre”. Boven zien we een grote hoge kale granietblok ver boven alles uitsteken, dat zal de Torre wel zijn, we maken vele foto’s. Uiteindelijk komen we op een grote P uit waar een 4-kante toren en 2 ronde torens staan (vroeger als sterrenwacht gebruikt) en daar is het hoogste punt bijna 2000m. Er is zelfs één skilift HET centrum van de wintersport in Portugal! Eind van de middag dalen we af en keren terug naar Covas, ’s avonds zitten we nog een tijdje buiten.
Do 20 Op de kaart zie je een klein kronkelig weggetje rechtstreeks naar Piodao, een piepklein dorpje met donkergrijze huizen die gebouwd zijn van leisteen, een attractie in de bergen, 3 kwartier rijden van de camping. Nou dat pakt anders uit, dat kleine kronkelstreepje op de kaart daar doen we ruim anderhalf uur over, we moeten eerst over een hoge pas, kale berghellingen, om dan aan de andere kant weer helemaal een dal in te gaan. De Portugezen hebben wel borden met namen langs de weg staan, sommige zijn verbrand en hebben geen tekst meer, maar bij de naam staat geen afstand vermeld. We worden steeds nieuwsgieriger en ongeruster hoe ver weg dit dorpje zal liggen! Uiteindelijk tegen 16.00 zien we in de verte een klein groepje huizen tegen de helling, allemaal grijs op een spierwit kerkje na. We scharrelen wat door de straatjes, het wegdek is ook van leisteen en loopt uiterst ongemakkelijk, we maken wat foto’s en rijden zo snel mogelijk weer terug denken we. Maria zit achter het stuur, over de pas naar boven gaat ok, het dal in ook maar daarna moet ze over een pad met zoveel bochten naar boven rijden dat ze de auto aan de kant zet, geen idee meer heeft welke kant ze uit gaat. Arno neemt het roer over, hij rijdt ons safe en wel naar een Continente, een supermarkt waar we wat eten en boodschappen doen. In het donker komen we weer aan bij de camping poeh!
Vr 21 Het plan is om Coimbra te bezoeken, in Praia de Mira een dorpje aan de kust vinden we een camping. In 2 uur tijd rijden we op ons gemak naar een plek in een bos, we hebben achterin alle ruimte voor ons zelf, tegen de avond rijden we naar het strand even genieten van de zeelucht. Alles is ok totdat de nacht begint: in het donker is een groot tentenkamp achter ons opgezet, de groep die daar kampeert heeft het plan feest te vieren, ze zingen, praten luid, honden blaffen, kinderen gillen, Maria slaapt pas om 04.00, wij iets eerder. Dit is een horror verhaal we willen hier geen minuut langer blijven, we vragen ons geld terug!! De tent is ’s morgens zeiknat, de bosgrond plakt aan de broeken, we vertrekken en krijgen zowaar onze kosten terug! De nachtwacht had moeten ingrijpen, misschien was hij een van de feestvierders??
Za 22 Wat nu…..? Arno stelt voor om het oorspronkelijke plan op te pakken, we rijden naar Vila Cha ook een kustplaatje net ten Noorden van Porto, Coimbra moet maar even wachten. Op de camping daar is het heerlijk rustig, schoon, gras, frisse wind wat een opluchting! We eten op ons gemak en genieten van de zonsondergang, we maken vele foto’s met het thema silhouette, wat een heerlijke leuke avond!
Zo 23 Het is warm, 28 graden maar met een frisse zeewind gaat het prima. We lopen op een houten boardwalk langs de zee naar het piepkleine dorpje Vila Cha en dan zien we een plaatje uit een boek! Eerst een breed strand met rotsen in de zee, dan boven op het strand liggen een aantal helder gekleurde vissersboten en daarachter kleine pastelgekleurde huisjes. De boten worden met lieren het strand opgetrokken, overal liggen netten op houten baren, staan bezems in het zand, stapels ronde korven, boeien met rode vlaggetjes, dit is een vissershaventje uit vroegere tijden nog volledig in gebruik! Koffie drinken we in een zo’n echt Portugees cafeetje Sandra, hier kan je jouw rugzak naar een volgende halte laten vervoeren, Vila Cha ligt op de route van Porto naar Santiago de Compostella, we zien vele wandelaars zwoegen in de hitte. De middag is voor lezen van de krant, genieten in de schaduw. De sunset is voor de dames: we lopen terug naar het sprookjesachtige strandje en maken volop foto’s!
Ma 24 Porto, een stad die je gezien moet hebben! Dus wij met de bomvolle metro naar de stad, dat had al een voorspeller moeten zijn achteraf. Het is heet, zeker 30 graden en weinig wind. Aangekomen in het centrum stromen we en masse richting het eerste grote plein waar het razend druk is, veel politie, rijen taxi’s die staken, gillende sirenes van ambulances en brandweerauto’s, heel erg veel grote groepen toeristen. We kunnen een koffietje scoren en dan begint de tocht naar beneden naar de Douro. We zien vele enorm grote gebouwen, rijk versierd, imposant, we zijn nog onder de indruk maar na 40 minuten haken de dames geheel af, het is zo warm, zo helemaal geen frisse lucht, zo druk, zoveel lawaai dat wij beneden bij de Douro staken: wij willen terug naar ons kleine frisse Vila de Cha! Arno, fris en vol energie, moet even omschakelen hij ziet de stad wel zitten, ziet mooie gebouwen, bruggen, gekleurde huizen, hij wil verder! Maar goed, we gaan lunchen in een airco restaurant, komen bij en dan terug door de hitte naar het station naar de auto bij het outletcentrum. Daar pakken we bij de M een heerlijk verkoelende milkshake en genieten bij de camping van de schaduw achter de camper! Porto: geen foto gemaakt, voor ons dames geen sfeer, te groot, te druk, te muf, wat een desillusie!
Di 25 32 graden, na het debacle van gisteren zijn we gewaarschuwd! Arno gaat vroeg in de ochtend naar het strandje om te kijken of de boten echt terugkomen van zee. Hij heeft geluk en ziet de terugkomst van de vissers en de verkoop van de kakelverse vis! We rijden naar Vila do Conde aan de kust en genieten op een terrasje van het strandleven. De Lidl, de camping en de middag brengen we door in de airco van het outletcentrum, veel te heet buiten! Na het eten vertrekt Maria naar een hotel bij het vliegveld van Porto, de 14 dagen zitten erop, ze zijn werkelijk omgevlogen. We hebben zo genoten van elkaar, we gaan dit meer doen. Maria dankjewel voor jouw gezelligheid!!! Nou moeten wij ons gaan bezinnen op het laatste deel van de trip, eerst even nog een paar dagen hier wat fietsen en rommelen is het plan.
Wo 26 Maria vertrekt al vroeg uit Porto naar het koude NL, oei dat zal tegenvallen!