Dag Gallicie, welkom Protugal

Di 04 Nog een dagje hier, de eerste keer dat we blijven hangen, dus nog maar een was! Het stormt vandaag, we zijn blij met ons beschutte plekje! We maken een strandwandeling, binnen 2 minuten kijken we naar hoge golven die beuken op het strand, we worden lichtelijk gezandstraald! Maar goed een heerlijke wandeling richting een vuurtoren, het is heerlijk uitwaaien! Tegen de avond wordt het rustiger, kunnen we even in de zon zitten.
Wo 05 Boiro Via de A550 vervolgen wij onze weg langs de Ria, voorbij Noia naar Sta Uxia de Ribeira merken we dat de natuurlijke charme van de Ria’s wegvalt, er is veel meer bebouwing, de ria’s zijn veel groter en ruimer, al met al minder bijzonder. We gaan in Boiro op een P staan met het zicht op de Ria, toch nog een heerlijk plekje weg uit de drukte! Eigenlijk ligt de cp een beetje hoger maar zo te zien wordt die plek niet meer onderhouden. Met 3 campers staan we een rustig nachtje bijeen.
Do 06 Portonovo Bij Boiro pakken we even de snelweg om dan langs de kust af te zakken naar een cp in O Grove, een schiereiland. Het is een onrustige drukke weg door veel dorpjes, niet geweldig en op een gegeven moment zitten we op een snelweg en moeten we omrijden om terug te komen in O Grove. Het is gewoon te druk we kunnen hier onze draai niet vinden, het waait heel hard. Dus op zoek naar een andere cp, Arno ziet er een op de kaart bij Portonovo. We nemen de afslag naar Praia de Pragueira, klein weggetje naar rechts scherpe bocht naar links, heel steil naar beneden en we komen op een heel aparte cp uit: een terrein met eucalyptusbomen, 4 terrassen, op het onderste terras staan 10 campers met hun neus richting de zee, daar staan wij! We betalen €15, er is geen toilet, geen warme douche, per terras lozen van toilet en grijs water mogelijk, je mag gratis wassen! De douche is opgelost door aan de buitenmuur van de camping een stang met slang en douchekop op te hangen en daar was je met koud water je haar of meer. Naast het onderste terras loopt een paadje en een trapje naar een schitterend wit strandje, helemaal voor ons, loop je even over het strandje naar rechts, dan kom je bij een inhammetje en daar zijn 2 restaurantjes. Dit blijkt zo een leuk plekje te zijn en zo gewild dat het tegen avond propvol staat overal staan de campers, ook waar het zeker niet mag, daar zitten ze niet mee. ’s Avonds kijken we op het strandje naar de ondergaande zon en dan als we weer boven staan bij de camper zien bij een grote groep tuimelaars uit het water springen!
Vr 07 Het is warm net geen 30 graden, de schaduw is meer dan welkom dus hier blijven we met veel plezier nog een nachtje staan. Inmiddels kletsten we met een ander stel uit NL, gezellig! We fietsen naar Portonovo en Saxenxo via de grote weg. Wat zijn wij blij met onze cp, de kust verderop is gewoon als de kust aan de Middellands Zee, druk, toeristisch. Snel terug naar ons bosje, we lopen naar het inhammetje en eten een menu del dia in een van de restaurantjes, vis en kip, 5 drankjes, €28 in totaal. ’s Avonds weer genieten van de tuimelaars, het rode avondlicht tot laat buiten wat lezen. Onthoud dit plekje!!!!
Za 08 Vila Praia de Ancora En dan valt de beslissing dat we doorrijden naar Portugal, we hebben zo genoten van de ongerepte Ria’s in het noorden, dat beeld willen we vasthouden. Arno heeft een natuurcampinkje gevonden in Praia de Ancora, dat bereiken we binnen 2 uur. De overgang Spanje naar Portugal is wel groot, minder goede infrastructuur, wat rommeliger, andere bouwstijl, even wennen aan het verkeer. De camping is echt leuk, ruim opgezet tussen de eucalyptusbomen, veel NL-ers. Na de lunch fietsen we op een ingewikkelde manier naar Praia, we komen dranghekken tegen, stoppen, zetten onze fietsen neer, gaan op een hoge stoep zitten en wacht op een ‘landbouw-optocht’! Nou als je Portugal wil proeven, doe dit! We zitten in totaal ruim 2 uur tussen de lokale bevolking, verstaan helemaal niks, zien allerlei muziekgroepen, damesgroepen in kleurige kledij en praalauto’s (melkfabriek, mijnbouw, slager, wijnboer enz.) langskomen. Wat een sfeertje, zo helemaal zonder pretenties, gewoon samen een feest vieren.
Zo 09 Om 00.00 uur breekt de oorlog uit in het dorp, het vuurwerk van zware bommen breekt los, het dreunt stevig door. ’s Morgens hangt de zee mist over de camping, het is kil, we trekken warmere kleding aan. Maar goed we willen nog een keer genieten van het dorpje en even wat eten, dus op de fiets, tegen al het verkeer in, wel link hoor maar het kan niet anders. We fietsen het Praca da Republca op, daar zien we muziektenten, een mooi wit kerkje en vele terrassen vol met mensen. Het ziet er naar uit dat ook vandaag wat staat te gebeuren! Eerst gaan we wat eten in een Panederia, een bakkerij met een heel grote zaal vol eters. Ik eet omelet, Arno een soort enorme hamburger die in een soort soep zwemt, het schijnt heerlijk te zijn! Na deze maaltijd bezoeken we de kerk, daar zouden de grote poppen van gisteren staan maar we komen binnen en onze monden vallen open: er staan grote en kleine prachtig versierde andores todos decorados com palmitos e ramos de andor. Draagbaren met een beeld van of Jezus of Maria, schitterend versierd, de hele kerk staat bomvol, mensen bidden en lopen rond. Ik vraag of er een processie is, ja hoor vandaag is de slotdag van een 4-daags feest met een Majestosa Procissao em Honra de Nossa Senhora da Bonanca, een jaarlijks terugkerende optocht sinds 1873 die in het teken staat van het vragen om de veiligheid voor de vissers op zee. Daar gaan we weer op zoek naar een zitplekje, eerst langs de boulevard maar daar staat een frisse wind, terug het stadje in en daar op een hoekje zien we een geschikt plekje, we kunnen de stoet zo zien aankomen. Ik koop een krukje voor €3 Arno gaat op een stoepje voor een deur zitten en zo wachten we weer….. Als de eerste draagbaren komen wordt het stil op straat, de mensen staan of zitten eerbiedig te kijken naar de beelden, de pracht en praal, naar de sterke mannen en vrouwen die moeten sjouwen, sommigen van hen op blote voeten. Wij zijn echt onder de indruk, we maken een stuk cultuur mee dat ons aanspreekt, dat hier levend gehouden wordt door vooral jonge mensen. Wat een toeval dat we dit mogen meemaken! Terug op de camping genieten we na van de foto’s, we ruimen alles op want morgen trekken we een klein stukje verder. Trouwens onze buurman op de camping ziet liever een bloemencorso uit N-Holland, veel echter, tja smaken verschillen!