de laatste dagen Noorwegen, verder door in Zweden

di 10 Wij hebben gisteren tickets voor aanstaande donderdag gereserveerd voor een Whaletour in Sto, dus de route ernaar toe ligt vast voor vandaag. Eerst rijden we via de 817 en 815 langs de kust, anderhalf uur lang door een fantastisch landschap van uitlopers van de fjorden met her en der rotsen, okergeel wier overal, in de verte de hoge spitse hoge bergen, het licht is zo helder! Uiteindelijk komen we uit op de E10 en bezoeken we Kabelvag een klein dorpje dat veel mooier zou zijn dan Svolvaer. We lopen via een paadje naar het Sentrum en er is idd een leuk haventje, de bakker is gesloten en het is erg benauwd warm. Na dit bezoek concluderen we dat de boeken de plaatsjes wel heel rooskleurig beschrijven, we doen het niet meer, geen dorpjes meer! Door naar het veer bij Fiskebol, veel laaghangende wolken bedekken de bergen, gelukkig blijft het zicht goed. De boot vaart in 40 minuten naar Melbu en daar pakken we het rondweggetje van het eiland Hadseloya waar We staan vannacht op een P uitkijkend over het fjord, helaas een regenachtige avond. Vlakbij is een klein strandje waar de hond Molly zich helemaal uitleeft met rondjes rennen.
woe 11 We rijden met wat minder weer, af en toe regenbuien, het eiland Hinnoya rond, onderweg zien we links van ons hoge rotsen en daaronder uitlopers waar op de boeren hun landbouw en veeteelt hebben. De schapen lopen over de steile hellingen overal hoor je de bellen rinkelen. Het weggetje is prima te doen, we kunnen zo heerlijk genieten van een donkere Noorse sfeer. Op een gegeven moment stopt de camper en zien we op een rots bij het water 2 zeearenden zitten, de een vliegt meteen weg de ander poseert geduldig voor de foto! ’s Avonds staan we hoog op de rotsen uitkijkend over een fjord, het is koud en winderig, we lopen nog een stukje over de weg en gaan dan snel de camper in.
do 12 Vanuit de P is het een half uur rijden n Sto, waar de whaletour wordt georganiseerd. We zijn ruim op tijd en zowaar er is een kolonie NL-ers aanwezig! Een groep van 5 jolige motorrijders, een ervan is de leider juf Janny genaamd. Hij maakt al 15 jaar motorreizen door Noorwegen en dit jaar heeft hij bedacht dat hij een groepje jonge kerels meeneemt op expeditie van 17 dgn naar de Noorkaap en terug, wildkamperen hoort daar bij. 3 Van deze mannen gaan ook aan boord, de leider en een andere man worden te zeeziek en maken een tour. Daarnaast is er nog een stel uit Brabant met hond, een geluk voor Karola en René want dan kunnen beide stellen de hele tour samen buiten op het dek blijven zitten. De boot oogt wat gedateerd is niet zo heel groot en het begin van de tocht verloopt redelijk schommelend, de meeste gasten gaan naar buiten het dek op. Al na ½ uur ziet René vinnen, iedereen en de gids turen mee, ja hoor daar zijn de dwergvinvissen! We zien een aantal richting de kust zwemmen achter een school vissen aan. Tussendoor zien we stormvolgels rond de boot zweven, de zee is gelukkig kalm en we houden het vol buiten op het dek, wel heel fris! De gids, een oud visser, heeft een afspraakje op zee gepland met een groep Noorse vissers. Deze mannen vissen met een groep van 7 met relatief kleine boten volgens oude gebruiken. Alle boten werken volledig samen, iedere boot heeft 20 lijnen van 500m met haken achter de boot hangen die tegelijkertijd worden uitgegooid boven een klein gebied waar een diepe trog ligt. Synchroon wenden zij de boten afhankelijk van de stroming, zij doen er 7 uur over om 10km lijn in te halen. We zien dat ook gebeuren, elke enorme heilbot wordt met een haak naar binnen gehaald, wat een zwaar werk! Dat is een kant van het verhaal, in dit deel van de zee zwemmen mannetjes potvissen rond en die weten dus dat er vissersboten zijn die ervoor zorgen dat de heilbotten van de bodem naar boven komen. Nadat de vissers een seintje hebben gegeven dat de potvissen rond hun boten actief zijn, stomen we op naar dat gebied en dan kunnen we ons plezier niet op, overal rondom de boot zien we potvissen eerst een tijdje dobberen om uit te rusten dan met een gigantische TAIL de diepte induiken. Een potvis komt op onze boot af, wil controleren of wij ook vissersboot zijn, zwemt zo onder de voorpunt door en dan zien we hem van zeer dichtbij! Na dit spektakel , we zijn al 4 uur op zee, krijgen we binnen heerlijke soep met brood geserveerd, de sfeer op deze trip is zo goed, de leiding is zo zorgzaam voor iedereen, we krijgen constant mariakaakjes, dekens, spuugzakjes indien nodig, steeds weer uitleg met foto’s. Op de terugreis gaan we nog langs een eilandje waar een verlaten vuurtoren op staat. Daar zien we de laatste puffins in zee zwemmen, bekken vol met vis, dwarrelend naar de holen vliegen. Verder zijn er een aantal zeearenden te bewonderen. Al met al na een tocht van 6 ½ uur op zee, koud en heel enthousiast komen we weer in de haven aan, een zeer geslaagde dag! We slapen iets verderop op een P midden in de bergen.
vrij 13 We nemen afscheid van René en Karola, zij gaan iets eerder naar het zuiden dan wij en zij blijven in Noorwegen. We hebben het zo gezellig gehad, we gaan ze missen. Wij gaan eerst nog een stukje naar het oosten richting Zweden en rijden langs een fjord naar een camping bij Narvik, 33 km van de Zweedse grens verwijderd. Op de camping is het aanpoten, we willen de was doen, eten vooruit koken, brood bakken, alles opladen… nee de camping is geen rustplek maar we hebben wel weer eens warme voeten vanwege de vloerverwarming.
zat 14 Alle was heeft de hele nacht buiten gehangen maar is niet gedroogd, tot 1200 laten we alles drogen in de zon! We rijden terug naar Narvik omdat we een wegenkaart van Zweden zoeken, eigenlijk hebben we helemaal geen informatie over het land. Gisteravond hebben we een gids van Zweden gedownload en zijn ons aan het inlezen. Narvik is een stadje aan een rivier, het komt niet heel gezellig over, er is een heus winkelcentrum van 3 verdiepingen waar de boekhandel geen kaart van Zweden heeft, ook in de bieb is niets over Zweden te krijgen. Dan gaan we deze dag wel op Maps rijden! Voor de grens met Zweden rijden we een fuik in en wordt kennelijk ons nummerbord gecontroleerd voordat we Zweden in mogen. Het eerste deel van Zweden is prachtig wijds, hoge bergen, rivieren en meren daarna zwakt het landschap af, de bergen worden lager en de berken doen hun intrede! We rijden naar de stad Kiruna waar een P is bij een beroemde kerk, we lopen door een verlaten, wat verwaarloosd aandoend mijnstadje, niet erg aantrekkelijk. Deze plaats is gegroeid vanwege de zilvermijn die het beeld bepaalt. Enorme hoge zwarte bergen aan de rand van de stad, een groot fabriekscomplex vuil en chaotisch, zeer zwaar vrachtverkeer dat in en uit rijdt.
zo 15 Na een prima nachtje slapen bezoeken we eerst de Kerk van Kiruna, een houten gebouw dat de vorm heeft van een schuur van de Sami. De buitenkant is bedekt met berkenhouten schubben en binnen hebben allerlei kunstenaars de kerk versierd, met beelden, drieluik bij het altaar, groot orgel, kansel. Een bijzondere warme kerk met veel kleuren, grote hoogte en veel licht. Naast de kerk staat een klokkentoren in dezelfde stijl. We tappen eerst wat Zweeds geld, zoeken een wegenkaart en vinden er een van het noorden van Zweden, kunnen even vooruit. We rijden nu naar Jukkasjarvi niet ver van Kiruna vandaan en bezoeken daar weer een mooi intiem kerkje van de Sami en dan gaan we naar het ijshotel de kou in! Dit hebben we nog nooit gezien, een ijshotel, -5 graden, wintercape aan en dan dwalen door alle ijsslaapkamers met prachtige sculpturen. Echt gaaf! Buiten gekomen vinden we het opeens heerlijk warm! We willen daarna met een omweggetje naar Gallivare rijden. Via de E10, stukje E45, bij Vittangi 395, bij Masugnsbyn via een smal rood weggetje op de kaart terug naar E10 en dan weer naar Gallivare. Ja die smalle rode weggetjes, oei!!! Alles gaat prima tot daar, we komen op een dirt road uit vol enorme gaten, we slingeren van rechts naar links over het pad, harder dan 20-30 halen we niet, het gaat ook nog regenen! Maar dan komt de verrassing, we komen een kleine kudde rendieren tegen en dat maakt alles goed! Redelijk afgedraaid komen we tegen de avond aan bij het meer van Gallivare waar vele buitensporttoestellen staan. De zon schijnt uitbundig tot laat in de avond, dat maakt deze dag helemaal compleet! De camper is een grote modder bende aan de buitenkant!
ma 16 We willen nog een dag echt het binnenland van Lapland zien dus rijden we een stuk van de E45 richting Jokkmokk, na Porjus slaan we af richting Kvikkjok vroeger een kleine nederzetting van de Sami. We verwachten daar wat meer te zien over dit volk. Vanaf de afslag naar het eindpunt van de weg is een stuk van 114 km rijden door eindeloze dennen en berkenbossen, langs meren en vrij lage bergen. Op een gegeven moment is het hele gebied bezaaid met enorme grote rotsblokken, ik denk dat we door de morene van vroegere gletsjers rijden. Uiteindelijk komen we aan op een grote P, er zijn wat houten huizen her en der, een kerkje en dat is het. Niks geen extra informatie, valt tegen. Vanaf de P starten een paar grote wandeltochten, wij lopen een stukje naar boven maar laten het snel los, te steil voor mij, te laat om nog ergens te komen. Op de terugweg gaan we langs de weg op een P met strandje staan waar we zomaar een uur in de heerlijk warme zon zitten te genieten! Morgen Jokkmokk!
di 17 Ben jarig, daar attendeerde Arno mij op!