start van het rondje Peloponnesos

Zat 24 Camping Aigio Het is tijd om door te gaan, we willen via de kust naar Messologi rijden daar is een Nederlander die eigenaar is van de Marina, we mogen er een nacht staan. Het is warm, gelukkig wel veel wind. De rit langs de kust is mooi, groen/blauwe zee rechts, links de bergen. We maken een doorsteek van de kust af en komen in een soort delta terecht, een groot poldergebied met wijngaarden, boomgaarden, landbouwgewassen zijn, overal grote en kleinere kanalen. Een eind voor Messologi rijden we door een enorme vlakte waar zout gewonnen wordt uit zee, hoge witte bergen, kanalen, in de vlakte af en toe een huisje, grote fabrieken. Aangekomen bij de Marina gaan we voor de poorten eerst onder een boom staan om te lunchen, buiten is het 40 graden, we zien geen enkele schaduwplek op het terrein van de haven. Het is jammer maar zo in de brandende zon staan is niet om te doen. We pakken de kaart erbij en besluiten de ferry naar Rio op de Peloponnesos te nemen, de ferry vaart naast de enorme tuigbrug die beide delen van Griekenland verbindt. We rijden de P op voor de ferry die er net aankomt, alle auto’s moeten achteruit erop rijden, de tocht langs de brug duurt een halfuur, we maken foto’s van de indrukwekkende brug. Aan de overkant zoeken we een camping in Aigio even onder de bomen bijkomen en ons plan maken. S’avonds na vele pogingen hebben we tickets geboekt voor het treintje dat van Diakofto naar Kalavryta rijdt door de de Vouraikoskloof. Maandagochtend om 0915 hebben we plaatsen gereserveerd.
Zo 25 Strand Diakofto Na een heel hete nacht gaan we alvast richting Diakofto daar op het strand is ruimte om te kamperen. Rijdend door kleine straatjes, over de ‘boulevard’ van het dorpje waar de golven over de wering op straat spoelen, komen we aan op een stenen strand, er zijn een paar lage struiken, een boom en verder niets, oh ja een douche paal. We parkeren onze camper achter een struik, zetten de luifel uit en duiken meteen de zee in, verrukkelijk!! Dat doen we de rest van de dag: zwemmen douchen, Griekse salade maken, zwemmen en s’avonds tot 23 uur buiten in het donker genieten van de lichtjes aan de overkant en de sterrenhemel. Nog nooit zo een relaxte start gehad van de vakantie!
Ma 26 Om half 9 fietsen we naar het stationnetje waar het al behoorlijk druk is. De trein vertrekt op tijd, het bijzondere van deze rit is dat er flink gestegen moet worden, 700 meter, en daarvoor zijn voor een deel van de route tandraderen aangelegd om de trein naar boven te trekken. Het spoor gaat door een nauwe kloof, soms is er wat meer ruimte, wat jammer is dat je kijkend vanuit de trein geen echt goede indruk krijgt van de kloof, het zicht is beperkt. Na een uur komen we aan in Kalavryta, een klein dorpje gericht op de wintersport. We brengen er de tijd door totdat we om 1245 weer teruggaan. Al met al is onze conclusie: het is niet zo een indrukwekkende ervaring als overal wordt beschreven. Teruggekomen is het weer een feest om te zwemmen en s’avonds genieten van het ruisen van de golven. De nacht is onrustig, veel brommers en auto’s die langs de campers scheuren, om 01:00 komt de vuilniswagen langs, het wordt niet koeler dan 29 graden!!
Di 27 Voupracia Het rondje tegen de klok in gaat nu echt beginnen, via Patra naar de westkust. Allereerst nog boodschappen doen voor mij is rijstmelk nodig, waar gaan we die vinden?? Nou na een hoop zoekwerk vinden we in een buitenwijk van Patra een AB supermarkt waar ik meteen de hele voorraad van de plank haal. Daarna rijden we door naar Ionio Blue restaurant in de buurt van het dorpje Manolada. Dit restaurantje ligt aan zee, voor het gebouwtje mag je gratis kamperen, stroom is 2 euro, achter het gebouw loop je over een paar terrassen het zandstrand op waar vele ligstoelen met parasols staan. De eigenaar begroet ons heel hartelijk, biedt meteen koffie aan, kijkt waar het beste plekje is, verder vooral zika zika!!!!! RUSTIG AAN!!! De middag is hetzelfde als de dagen ervoor: zwemmen, douchen, zwemmen in een heel warme zee, wat eten en verder lezen, verslag schrijven en kijken wat de dag van morgen brengt. We hebben al wat meer op de kaarten gekeken wat we verder kunnen gaan ondernemen, morgen zien we het wel ….