we gaan naar het Westen en weer terug naar de kust

Ubeda vandaag staat Las Sierra de Garzola y Segura de las Villas op het programma, het wordt achteraf een lange rit die in het begin heel rustig is met links een waterreservoir met knalgroen water. Naarmate we Carzola naderen zien we steeds meer campings en hotels en het verkeer wordt drukker, veel wielrenners, motorrijders, haastige Spanjaarden en soms een grote touringcar. Na twee en half uur rijden we het park uit en komen aan in Ubeda op een CP net buiten het centrum. De plekken zijn nauw, het is 34 graden, we gaan meteen naar de stad op zoek naar wat schaduw die we vinden in een parkje. Eind van de middag drinken we nog wat in een bar en dan terug naar de CP. We zetten de stoelen naast de camper wat eigenlijk niet mag maar daar trekt niemand zich wat van aan. Zo komen we kletsend met andere NL’ers de avond door.

Sabiote Bij de Aldi halen we de boodschappen en dan rijden we 10km naar een CP in Sabiote met alle voorzieningen voor €10,- per nacht. Dus werk aan de winkel, alles opladen, uitgebreid de WiFi gebruiken, Maartje bellen, opruimen, schoonmaken, wassen en verder uitkijken op de bergen vol met olijfbomen. ’s Avonds krijgen we als toetje een grote kudde schapen die voor CP komt grazen, de herder staat beneden, een uiterst actief hondje houdt de dieren keurig bij elkaar.

Aldea del Rey Vanmorgen heeft het zowaar een half uur wat geregend, het is een stuk frisser dan de afgelopen dagen! Montoro willen we bezoeken, zo’n wit dorpje in de bergen, dat blijkt onmogelijk. We rijden ons vast in de drukte, de plaza die we op het oog hadden is bezet door de markt en de rest is niet geschikt. We lopen nog even rond en besluiten dan door te rijden naar Puertollano door Parque Natural da la Sierra de Andujar. Het is een mooi groots park, de bergen zijn niet hoog wel helemaal begroeid met dennenbomen, het is een aangename tocht. We komen aan in Puetrollano en vinden een P bij een mijnmuseum dat gesloten is. Ook deze plek is niet geschikt om te overnachten dus door naar een CP in Aldea del Rey. Vanaf nu rijden we over een enorme weidse vlakte op 700m hoogte, alleen gras, nauwelijks bomen, in de verte bergen, eindeloos lange rechte wegen, een geheel ander landschap! Het loopt al tegen half zeven als we voor het hek van de CP staan, je moet op een zuil je toegang regelen maar dat lukt niet. Via een meneer in een callcenter wordt de poort geopend, we staan alleen op een goed onderhouden omheinde plek voor €6,50. We nemen geen water en elektriciteit, daar betaal je apart voor. Morgen moeten we weer bellen om de poort te laten openen, we kunnen de code niet ontvangen, laten we hopen dat morgenochtend de poort weer geopend wordt!

DaimielWe staan voor het hek van de cp en zowaar gaat de poort spontaan open! We rijden naar Almagro niet zo ver hier vandaan. Op een P vlakbij het centrum staan we met nog een stel uit NL, we lopen naar het Plaza Mayor een bijzonder plein, aan het hoofd het gemeentehuis, aan de zijkanten onder een galerij met stenen zuilen en daarboven twee verdiepingen met vensters met groene houten kozijnen, het is heel authentiek en volledig bewaard in de stijl van vroeger. We eten en drinken wat op het plein het is nog heerlijk rustig, na korte tijd stromen talloze groepen leerlingen met begeleiders het plein op en is het gedaan met een leeg plein! We kopen kaarten bij de toerist info en bezoeken 3 van de belangrijkste bezienswaardigheden: 2 theaters het één is een intiem zeer klassiek gebouw, binnen met rode stoelen in het rond, 3 etages hoog, een prachtige kroonluchter in het midden, de vloeren binnen kraken, het is een juweel om te zien, geheel bewaard zoals het was. Het andere theater is volks, harde houten stoelen met rechte rugleuningen, het dak is een doek dat gespannen is, ook dit is geheel authentiek. In dit theater is het publiek strak verdeeld over de rangen van de status van de toeschouwers. Het derde gebouw is een klooster net buiten het centrum, dat viel wat tegen. Terug naar de camper gaan we door naar een CP in Daimiel een uur verderop.

We staan op een kleine CP van 6 plekken net buiten het centrum, we lopen naar de Plaza en genieten van de drukte, een groep kinderen wordt bezig gehouden met allerlei activiteiten, veel mensen op bankjes en één restaurantje is open dus het terras zit vol.

We rijden al een paar dagen een paar honderd kilometer over de hoogvlakte die grotendeels ontgonnen is met enorm grote wijngaarden en olijfgaarden. Onze grote vraag is ondertussen hoe wordt de aanleg ervan en de oogst georganiseerd? De oppervlakte is zo enorm groot, dat vraagt toch om zeer veel arbeid niet alles kan machinaal denken we!

Horcajo de los Montes . vlakbij Daimiel ligt een watergebied, de Tablas de Daimiel, waar vele vogels broeden. Het water komt uit twee rivieren en er zijn ook bronnen, het blijft staan omdat er nauwelijks hoogteverschil is. Tot een aantal jaren terug was dit een zeer uitgebreid watergebied maar door de vraag van de landbouw die andere gewassen is gaan telen, was het water nagenoeg verdwenen. Na een herstelperiode is een deel van het terrein weer hersteld, ook hier zie je hoe belangen schade aan de natuur veroorzaken.

We lopen een stuk over houten plankieren, helaas zien we weinig vogels, het is fris en we gaan verder naar het westen. We willen nog een natuurpark bezoeken Parque National de Cabaneros waar veel wildlife is. Het is een rit van meer dan 100 km. over rechte lange wegen die niet al te best zijn. Het landschap is weids soms nog met natuurlijke begroeiing van gras en wat bomen daarnaast de bekende wijnstokken en olijfbomen. We vinden een terrassen camping boven het dorpje Horcajo, gelukkig staan we op het niveau van de sanitaire voorzieningen, vanaf beneden moet men steeds 85 treden op en neer lopen. We blijven hier 2 dagen staan, even de gebruikelijke bezigheden doen. Het staat een frisse wind dus we zitten niet veel buiten.

Horcajo de los Montes

Camunas we besluiten om niet naar het noorden van Spanje te gaan, het weer is daar gewoonweg slecht, de weerapps zijn deze reis leidend!

We starten met een tocht van 35 kilometer door het Parque Nacional richting Consuegra waar we de molens van La Mancha gaan zien. We kunnen alleen over een weg rijden tussen de afgesloten delen van het park, de natuur is prachtig, volledig afgesloten voor bewoning en alleen te bezoeken met gidsen. Het is een bergachtig landschap met bomen en open vlaktes we kunnen heel ver weg kijken. Na het park gaan we richting het oosten.

We rijden eerst naar Consuegra een stadje dat vooral bekend is om de vele molens rondom een kasteel. Eerst even Plaza Espanja bekijken, valt wat tegen, dan via de markt terug naar de camper. Ondertussen zien we een grote file van auto’s en touringcars naar boven rijden naar de molens. Dat wordt het niet hoewel dit de toplocatie is van de molens, we rijden toch verder naar Camunas.

De CP daar is echt de beste tot nu toe, we krijgen bij een verzorgingshuis tegenover de CP een sleutel van een hangslot om elektriciteit aan te sluiten, we staan op vlakke betonnen vloer dus geen steentjes overal in de camper en we kijken uit over de wijngaarden, dit alles is gratis. Heel veel Spaanse gemeenten zorgen voor dit soort gratis voorzieningen: water tappen en lozen, toilet kunnen legen en een aantal vaste parkeerplekken, wat een geweldige service voor de camperaars!

Tegen zessen fietsen we naar de witte molen met zwarte wieken in het dorp, er zullen er nog vele volgen! We drinken wat op het pleintje van het dorp, krijgen allerlei informatie over vele plekken in de streek waar we molens kunnen bezoeken, ’s avonds is er een hardloop wedstrijd, de sporters komen zwoegend en klimmend langs de CP.

Camunas Een fietstocht naar Puerto Lapice staat op het programma want daar zijn natuurlijk ook molens te zien, we maken er een Kinderdijk expeditie van de komende dagen maar dan helemaal gratis. We fietsen op een dirt road tussen de olijven, perziken en wijnstokken door op een hoogte van 600m. Het weer is heerlijk fris, de hoogte en de westen wind maken het zeer aangenaam. In Puerto aangekomen eerst even wat drinken op een bijzondere plaza en dan via een uiterst steil weggetje klimmen naar 800m. Daar genieten we van 3 molens op de top van een berg en kijken uit over de gehele vlakte. De wieken van iedere molen staan in een andere richting, ze kunnen niet gedraaid worden, zodoende vangen ze samen om de beurt voldoende wind. Terug weer door de velden naar de CP waar we voor de rest genieten van alle comfort!

Castillo de Garcimunos Vandaag door met onze molen expeditie, we gaan naar Alcazar de San Juan en daarna naar Campo Criptana. In Alcazar hup met de camper weer steil naar boven naar 4 molens, het leuke hier is dat we zo ver weg kunnen kijken dat we de andere toppen zien waar ook molens staan. We zijn hier alleen en dat is echt bijzonder, je blijft foto’s maken. Oké nog één keer, door naar Campo Criptana hup weer steil naar boven en daar staan wel 10 molens bij elkaar, wat een feest om te zien, de witte romp met de zwarte kap en zwarte wieken tegen een knalblauwe lucht! Hier is het duidelijk toeristischer, veel mensen lopen rond een groepje gaat met een gids een paar molens van binnen bekijken. Nu hebben we voldoende genoten van dit onderdeel, we rijden naar Belmonte waar een enorm kasteel is, een die helemaal echt aan het plaatje voldoet met ronde torens dikke muren en een ophaalbrug. We staan op een P, lopen wat rond en gaan verder naar Garcimunos en daar staan we aan de voet van een… kasteel op 900m hoogte! De nachten op de hele hoogvlakte zijn behoorlijk fris!

Alcala del Jucar We rijden niet zo ver naar de gloednieuwe CP van Motilla del Palancar, het is daar onverwachts heel druk met campers. We lopen het stadje in om een cortado en weer terug bij de camper wil Arno verder, hier een dagje niets doen is teveel gevraagd. We rijden nu door een gevarieerd landschap, meer op en neer, gewoon bomen en struiken die niet georganiseerd in rijen staan en na een lange rit rijden we tot onze grote verrassing een diepe kloof in en zien een tegen een witte rotswand aangeplakt dorp, enkele huizen zijn in de rots uitgehouwen, boven op de top staat natuurlijk een kasteel. Wat een spectaculair plaatje is dit, we rijden onder langs een riviertje naar een P net om de bocht van Motilla. Eind van de middag lopen we langs het riviertje naar een brug richting het dorpje, de huizen staan boven elkaar, nog net geen flat, er zijn hele smalle straatjes die steil omhoog lopen. Via trappen kom je boven, we gaan niet verder dan de kerk. In de hoge witte rots zien we vele gaten waar nu de vogels hun nesten bouwen. Vroeger zijn in deze streek veel grotten bewoond geweest, ook werden ze gebruikt als voorraad ruimtes.