eerste ritten door zuid Norwegen

di 27 Na een onrustig nachtje met veel regen en onweer, rijden we via de 180 richting Hjorring, we hebben alle tijd. We zien een glooiend landschap met enorme gele graanvelden afgewisseld met wat mais, soms een grote boerderij. Na Aalborg via de 55 naar onze camperplaats, een achteraf gelegen hof van Eden! Het eerste wat we zien is een bouwval, meerdere gebouwen zijn afgebroken, daarna rijden we een groene oase in waarin overal bloeiende bloemen staan, grote groepen hoge zonnebloemen, een moestuin en meerdere boomgaarden. Overal dwarrelen vlinders, zoemen insecten, we worden door een andere NL camperaar opgevangen die ons de weg wijst. Heel simpel keukentje in de buitenlucht, een kraantje, elektriciteit, en verder niets. Ga maar naast ons staan, wij gaan zo op weg naar de ferry in Hirthals. Dan komt de eigenaar, hij begroet ons uiterst vriendelijk, hij hoeft niets meer uit te leggen, geeft ons zelf gemaakte jam en bessensap, heel erg gezond. Hij teelt alles zelf, verkoopt niets, verwerkt alles voor eigen gebruik, wat niet op komt, laat hij gewoon staan. Achter ons staan ook NL-ers die morgen de ferry nemen naar Larvik. Deze plek is geliefd voor een laatste nachtje in Denemarken, iedereen vertelt elkaar over alle plannen, het gonst van verwachtingen, enthousiasme en schema’s, een echte vakantiesfeer. Dan komt er op het eind van een bloedhete middag nog een Belg naast ons staan, Arno vangt hem op. Hij vraagt naar zijn plannen: gaat morgen naar een boot, weet niet waar die naar toe vaart, moet ik nog even zien, die komt er wel!. Na een hete benauwde middag krijgen we een paar stevige buien daarna een rustige avond.
woe 28 Opstaan en klaarmaken voor de Ferry Hirthals-Kristiansand! Alles verloopt prima, onze coronacheck app wordt voor het eerst gebruikt. De gloednieuwe ferry vertrekt op tijd, tijdens de tocht hebben we regen en zien helemaal niets. Aangekomen in Kristiansand hebben we veel geluk want we gaan als eerste van boord, moeten weer door een corona checkpoint heen en gaan dan in de stromende regen richting het Westen naar Mandal waar we Kronen willen pinnen. In het begin is alles wennen, hoe werkt het verkeer, wat komen we tegen, dat maakt zo’n reis zo leuk. In Mandal merken we dat we in het Sentrum geen P vinden, we rijden door en verderop kunnen we de camper neerzetten. We lopen binnendoor naar een druk toeristenstadje, allemaal witte houten huizen, pinnen Noorse kronen en besluiten de nacht door te brengen op een P bij Lindesnes Fyr, de meest zuidelijke vuurtoren van Noorwegen, tevens het meest zuidelijke puntje van dit land. Goede start dus om van daaruit naar boven te reizen! De weg ernaar toe is helemaal in Noorse sfeer, kronkelig, langs een fjord, nog geen hoge bergen, kleine dorpjes met witte of rode houten huisjes. Op de P bij de vuurtoren staan al veel campers, we schuiven gewoon aan in de rij en lopen naar boven om uit te kijken over de zee. Verder een heel rustige avond en nacht.
do 29 Om 0900 uur starten we de route die we bedacht hebben: Via de 460 terug naar Spangereid en dan de 401 naar Lyngdal, om daar via de de E39 naar Flekkefjord, daarna via de 44 via Hauge naar Egersund, dan terug naar E39 om daar de camperplaats te zoeken bij een meertje richting Stavanger. Vanaf de 401, een smalle weg kronkelen we door een prachtig Noors landschap van hoge rotsen, vele meren, tunnels en fjorden, een paar piepkleine dorpjes. De 44 vanaf Flekkefjord van Hauge tot Egersund is spectaculair, rondom ons hoge ronde rotspartijen, snelstromende beken, fjorden en meren. Smalle kronkelwegen die een paar keer tot acties hebben geleid: om de bocht komt een vuilniswagen aan gescheurd die werkelijk vol op de remmen moet, de chauffeur vliegt met zijn hoofd op en neer, eenmaal stilstaand moet hij een stuk achteruit manoeuvreren samen met een aantal andere Noren, we kunnen zonder problemen voorbij. Even later tot 2x toe moeten tegenliggers zich tegen de vangrail wringen, wij de spiegels inklappen zodat we elkaar kunnen passeren, zo ziet het verkeer er dus uit in Noorwegen! Na Egersund pakken we de verkeerde afslag en rijden we door via de 44 richting Stavanger, dat pakt heel verrassend goed uit, we rijden over een prima weg, breed genoeg, door een open wijds land langs de zee met overal rotsblokken. Op een gegeven moment zoeken we een P voor de nacht en komen uit op een piepklein haventje voor wat vissersboten, Madland Havn bij het dorpje Arsland. Er staat op de kade 1 andere camper, een Noor uit deze streek die hier elk weekend staat, wij gaan voor hem aan het water staan en gaan genieten van heerlijk warm weer, beetje wind, volop leven verder op de middag. Naarmate de tijd verstrijkt wordt het steeds drukker, vele streekbewoners komen met hun auto even een rondje water kijken, gezinnen komen met kinderen spelen aan de rand van het water tussen de rotsblokken. Er komt een visser terug van zee, zijn bak vol met een kleiner soort vis, Arno en de Noor achter ons mogen zoveel als ze willen nemen, dat doen ze dus. Er komen nog een aantal campers en dorpelingen langs, hele groepen gaan bij elkaar zitten en drinken en kletsen wat. Zo tegen 20.00 neemt de drukte af, we gaan ervan uit de nacht rustig zal zijn, er is in ieder geval geen dreiging van onweer.
vrij 30 We bezoeken Stavanger, om 10.00 staan we in de miezerregen in het Sentrum van het stadje. We lopen door kleine winkelstraatjes, veel bekende merken, naar het oliemuseum dat ons niet boeit, terug naar een bakkertje waar ze verrukkelijke kaneelbroodjes verkopen. Dan klimmen we weer naar boven naar de P, het valt ons wat tegen deze plaats, we gaan verder. Via een lange tunnel naar Tau pakken we de 13 richting Hjemland we rijden door een verrassend liefelijk boerenland, grote boerderijen met koeien tussen de middelhoge bergen, alles ziet er groen en fris uit. Bij Hjemeland kunnen we zo de ferry oprijden en varen we volledig geruisloos naar Nesvik. Dan rijden we langs de fjorden, al wat hogere bergen, naar Erfjord waar op een piepklein camperplaatsje aan het fjord gaan staan. Heerlijk genieten van het zonnetje, zwemmende Noren die van fris water houden, gezellig kletsen met Fransen, al met al een prima einde van deze dag.
zat 31 Ja.. 45 geleden onze trouwdag, gaan we vieren met een vers kaneelbroodje van het winkeltje van de CP! Om 0900 rijden we de 13 weer op, via Horda, even de E134, naar Odda. Een prachtig Noors landschap van wild stromende rivieren, overal watervallen die langs de hoge rotsen naar beneden donderen, meren en fjorden, het plaatje is compleet. De route tot Odda is goed te doen, wel wat smalle delen maar dat geeft geen problemen. Odda is een druk toeristenstadje, er lopen vele mensen door de straatjes daar, alle P’s staan vol. Na dit plaatsje is het gedaan met rustig rijden, de weg is smal, één keer staan we voor een pastsstelling: een caravan rijdt langs een wegverbreding door en wil ons hoe dan ook passeren. De camper zo ver mogelijk tegen de rotswand aan, de caravan moet het verder maar oplossen, het leidt tot een behoorlijke file maar we komen er uit! Tot Kinsarvik houden we het vol, rijden is geen ontspannen gebeuren meer, het is gewoon erg druk, we zoeken een P en vinden er een bij de Hadangerbrua een enorme brug over een zijtak van het Hardangerfjord. Tussendoor hebben we onze wasemmer vandaag uitgeprobeerd: een grote witte emmer met deksel vullen met was en sop en die laten schommelen tijdens het reizen. Halverwege de dag hebben we bij een servicepunt de was gespoeld en uitgewrongen en op de P aan een was rekje opgehangen. Hij is nu droog, de opzet is helemaal geslaagd. Er zijn veel servicepunten onderweg waar je water kan lozen en tappen ook je chemisch toilet kan lozen, een prima land om rond te rijden als je niet van campings afhankelijk wil zijn. Overal kunnen we winkels vinden, over de boodschappen hoeven we ons ook niet druk te maken. We hebben het zwerven al goed te pakken, heerlijk!!