naar huis

do 8 Bot: Wat is dit een superplaats(je) om de vakantie af te sluiten! De camping Terra Alta genaamd, ligt net achter het dorp, even heel erg steil naar beneden en dan linksaf. We staan op een van de terrassen en kijken uit op het dorp én de bergen van het Reserva Nacional de Caza Ports de Beseit. Hoge kale scherpe rotsen met daaronder de wijngaarden, olijfbomen en fruitbomen, wat een plaatje. Het weer is verrukkelijk, fris, 25 graden, volop zon!
De Via Verde loopt langs de camping, de hele route is 100,2 km lang en loopt van Alcaniz (op 400m) naar Tortosa (ligt vlakbij Amposta beneden aan de Ebro). Het hoogste punt ligt op 550 m. Deze dag fietsen we richting Alcaniz, we gaan uiteindelijk 22 km naar boven. De tocht is echt helemaal geweldig, je fietst door/langs het park met zijn woeste bergen en rotsen en naarmate je hoger komt, rijd je door de olijfgaarden, fruitbomen, langs kleine dorpjes op de heuvels. Puur en alleen door de natuur, soms kom je een fietser tegen die naar beneden snelt! Het pad is prima, asfalt, wat hobbelig en bobbelig, we rijden over hoge bruggen en door lange uiterst donkere tunnels. Het is vals plat, soms uiterst gemeen vals plat naar boven, we klimmen van 264 m naar 540 m. De heenweg duurt gauw 2-3 uur, terug snel je naar beneden in 1 uur!
Vr 9 Bot: Hier krijg je niet genoeg van, dus vandaag vanaf Bot naar Xerta dat aan de Ebro ligt dus 264 m afzakken!. Op dit stuk Via Verde zijn heel veel tunnels, gelukkig met betere verlichting dan gisteren. Ook nu fietsen we het eerste stuk door het park, over kloven waar een groen riviertje doorheen slingert. Als er voldoende water is, wordt hier aan wildwater kajakken gedaan. Het laatste stuk van deze rit fietsen we langs de weg en de Ebro en komen in Xerta uit waar we aan de rivier onze lunch opeten. Dan, op weg naar boven! Het gaat gemakkelijker dan gisteren, een deel is echt heel steil, de rest van het pad gaat geleidelijk en stug door naar boven. Tjonge wat is dit leuk!!!
za 10 Bot: Vandaag eerst boodschappen doen, opruimen, schoonmaken morgen willen we serieus naar het Noorden. In het dorpje zien we een winkel, dit hoort bij de plaatselijke wijnfabriek, ze verkopen wijn en andere streekproducten. We maken een afspraak om ’s middags een wijnproeverij te doen (Arno wel te verstaan). Die middag krijgen we veel te horen over de fabriek en het dorp. Er zijn 125 wijnboeren die gezamenlijk 500 hectaren wijngaard bezitten. Zij allen werken volgens vaste regels/eisen/afspraken die door de leiding van de coöperatie worden uitgezet. Dit gaat heel ver, alles is van begin tot einde van het groeiproces vastgelegd, de soorten druif, de bewerking ervan op het land, de wijze van plukken, zelfs de tijdstippen waarop geoogst moet worden (vanaf 03.00 tot 11.00 uur). Al deze wijnboeren wonen in Bot, de velden zijn al minstens 3 generaties in handen van families uit het dorp. Het dorp is wijn gaan produceren na het einde van de burgeroorlog in 1930, de eerste productie was alleen rode of witte wijn, nu hebben ze 50 soorten wijn/vermouth/likeur in de aanbieding. Elk jaar kan de samenstelling van de wijn veranderen, kiezen ze voor een andere mix van druiven. De omgeving van Bot schijnt zeer geschikt te zijn voor wijnbouw, tussen de bergen, droge hete zomers met toch wat neerslag. In dit gebied groeit een soort druif, de red grenace, die zeldzaam is de wereld, de wijnen hiervan zijn ook zeer bijzonder. Arno proeft eerst 2 soorten witte wijn en daarna nog 4 soorten rode wijn. Complexe smaak, fris, fruitig, stevig in de mond, heerlijk en vol van smaak, één rode wijn valt tegen, dat jaar is er zeer veel regen gevallen.
Naast de 125 wijnboeren zijn er nog 175 andere leveranciers aan de coöperatie. Zij bieden olijven, amandelen en perziken aan, hiervan wordt olijfolie, jam, perzik op sap van gemaakt.
Na de sessie wijnproeven krijgen we nog 2 soorten olijfolie aangeboden: de eerste is gemaakt van één portie olijven die op 1 dag geplukt is, dus geen mix van meerdere soorten, hij is heerlijk en exclusief! De andere is dus gemaakt van een mix van alle olijven van de hele oogst, duidelijk een andere smaak. Tot slot maakt Arno zijn keuze van de wijnen en ik van de olijfolie.
Bot wordt een steeds leuker en interessanter dorp, de streek is indrukwekkend mooi, de camping helemaal iets voor ons, hier komen we zeker terug.
zo 11 De Pyreneeën over richting Toulouse, dat staat op het programma. We nemen de N230 naar de Tunnel de Vielha Juan Carlos I. De rit gaat door een schitterend landschap, zeker in de omgeving van de tunnel. De hellingen zijn daar begroeid met loofbomen die volop in de herfstkleuren staan, de zon schijnt erop, wat een diepe, aardse tinten! Aan de Franse kant is de rit een stuk minder aantrekkelijk, goed dat we dit op zondag doen, met vrachtauto’s op de weg wordt het heel langzaam rijden! Via de D8 naar St Gaudens en dan naar een cp in Auxas. De cp ligt heel knus bij een meertje, vlakbij het dorpje, er staan al aardig wat campers. Alle voorzieningen zijn er, voor €4 per nacht is dit perfect! Maar…, je zal er wel aan wennen hoor, ieder uur en half uur slaan 2 kerkklokken de hele nacht door, de kerken staan heel dichtbij. Dit heeft ons aardig uit onze slaap gehouden!
ma 12 Ruim 600 km naar Orléans, we willen stevig doorrijden via de péage. De rit duurt lang, alleen Toulouse zorgt voor oponthoud door drukte van de ochtendspits, voor de rest kunnen we doorrijden. Om 08.00 wegrijden en om 16.30 aankomst op cp in Orléans aan de oever van de Loire. Moe en mak halen we nog wat te eten bij de Intermarché, vroeg naar bed, slaap inhalen.
di 13 Langs de Loire fietsen we Orléans in, eerst bezoeken we de Halle, een overdekte markt. De groenten/vis/vlees/kruiden winkeltjes zien er heel goed en verzorgd uit. Dan fietsen we naar de kathedraal en daar wacht ons een grote verrassing: de hele binnenstad is roomwit, de gebouwen en de straatkeien. De kathedraal is enorm groot en hoog, van binnen ook indrukwekkend. Alle straten in de binnenstad zijn autovrij er rijden alleen trams doorheen en fietsers. De straten/lanen zijn recht, enorm breed en aan weerszijden staan mooie roomwitte strakke grote gebouwen, geen uithangborden. We krijgen het déjavu dat we in Krakau rondlopen! In het oude centrum zijn wat kleinere straatjes met heel veel restaurantjes en winkels, een walhalla voor shopping! Op één van de pleinen staat een enorm standbeeld van Jeanne d’ Arc te paard. Dit is ook haar stad, zij heeft ervoor gezorgd dat de Fransen de bezetting door de Engelsen hebben gebroken. Als dank is ze uiteindelijk op de brandstapel terecht gekomen! We lunchen bij een Thais restaurant, heerlijk, drinken thee bij een salon de thé en na al dit lekkers, terug langs de Loire naar de cp, we verblijven nog één nacht in de camper!  Morgen nog 500 km naar huis ook daar verheugen we ons op!
woe 14 We hebben weer een mooie, afwisselende trip achter de rug. Spanje is een topland, zoveel verscheidenheid aan natuur en cultuur, hier kun je jaren rondtrekken en dan nog kom je steeds weer voor verrassingen te staan!
Dank voor alle leuke reacties via de site en mail en telefoon.