van Zuid-West naar Zuid-Oost Spanje

za 19 We rijden Spanje weer in richting Cadiz, we zoeken ten Westen van de stad een camperplaats aan zee. Via Huelva, Sevilla, dan naar het zuiden (AP4), en bij afslag 44 richting Sanlúcar de Barrameda, naar Chipiona. De route vanaf de afslag 44 naar de kust is apart: totaal kale, weidse, hoge heuvels voor een deel zwart vanwege de omgeploegde velden, wit vanwege de kalk, daarnaast zijn er katoenvelden zo ver je kan kijken! De katoenbollen hangen nog aan de lage struiken, er liggen hoge witte hopen aan de kant van de weg. Het is heet onderweg, zeker 34 graden! De camping/camperplaats ligt aan zee bij Chipiona, dit stukje Spanje maakt een desolate, vervuilde, verwaarloosde indruk, het lijkt wel een vergeten stukje Spanje. ’s Middags fietsen we naar Sanlúcar, even wat boodschappen doen en dan naar de boulevard van het stadje. Daar is het gezellig, veel restaurantjes, veel mensen, een mooi aangelegd, schoon strand. ’s Avonds genieten we aan zee van een mooie zonsondergang.
zo 20 Op naar El Puerto de Santa Maria, dit stadje ligt aan zee en van daaruit kun je met een catamaran naar Cadiz vervoerd worden. De oude stad Cadiz ligt op het puntje van een landtong, over weg is het via een brug te bereiken, maar dat gaat niet gemakkelijk hebben we gelezen, via het water is ook veel leuker! De camper parkeren in El Puerto is niet eenvoudig, er zijn hele lege grote prachtige parkings, alleen de camper mag er niet op, die moet langs de weg staan! Na een half uurtje varen, zie je de stad liggen, vooral de roomwitte kathedraal steekt prachtig boven alles uit. We wandelen, op en neer, 2 uur door de stad, er zijn veel grote roze en witte gebouwen de meeste van heb zijn niet goed onderhouden, jammer. De kathedraal is mooi, de pleinen zijn heel gezellig, vol bomen, bankjes en fonteinen, vol met gezinnen die daar eten, zitten, kletsen, spelende kinderen. Deze stad is vooral heel levendig, leuk om te bezoeken.
Om 1430 rijden we naar het Oosten, via Arcos de la Frontera naar El Bosque een klein wit dorpje aan het begin van een NP. We slapen op een P bij de arena, komend weekend zijn daar een aantal stierengevechten gepland.
ma 21 Dit wordt de dag van de koninginnentocht door Zuid-West Spanje (tot nu toe)! Vanuit El Bosque rijden we door PN de la Sierra de Grazalema, eerst steil omhoog door een woest, ruig terrein, kale grijze rotsen, naar een pas van 1200 meter. Dan zie je Grazalema beneden liggen, een dorpje met witte huisjes, bruin/rode daken, witte schoorstenen met dakpannen, een kerktoren, alle huizen opeen gepakt in een kleine ruimte tegen een rots, een witte vlek in een groots landschap! Het landschap wordt vanaf nu wat vriendelijker, meer eiken en olijfbomen en zo komen we vanuit het Noorden aan in Ronda. Deze stad willen we bezoeken, vooral het zuidelijke deel is interessant en daar zijn de P’s. Arno rijdt de camper dwars door de stad naar Puente Nuevo, een brug over een kloof. In de straten zien we massa’s mensen, grote groepen met kaarten om hun hals, winkelstraatjes waar je over de hoofden van de mensen kan lopen, overal toeristen-winkeltjes, we zien het al, dit is niets voor ons, wegwezen! Via de A367, MA 5403 naar Alora, dit stuk is zo indrukwekkend mooi, woest, wild, weids, verlaten, adembenemend volgens beschrijvingen op internet. Via Alora rijden we uiteindelijk naar boven naar het bezoekerscentrum van het P N Torcal de Antequera, 1200 mtr hoog. Dit park bestaat uit hoge grijze rotsformaties, vreemde en grillige vormen, het resultaat van erosie. De rotsen zijn van limstone, versteende resten van zeedieren en schelpen, een zeebodem 200 miljoen jaar geleden ontstaan in de tijd van Jurassic. We klimmen en klauteren begin van de avond een uur door dit gebied, er zijn slechts 2 routes uitgezet. Onderweg zien we berggeiten, ze zijn eerder nieuwgierig dan schuw. Die nacht staan we helemaal alleen daar op de P in het park, ’s avonds zien we een vos lopen. Midden in de nacht kijken we naar een wolkeloze sterrenhemel, het is er letterlijk aardedonker, totaal stil, alleen het schijnsel van de sterren en de maan, wat een belevenis is dit!
Di 22 Even bijkomen na deze dagen, via de A 7075, alweer zo’n schitterend wit weggetje, naar de A7 en dan naar de kust bij Motril. We komen uit bij een camping aan de Playa de Poniente. Tja, de camping is ok, heerlijke douche, mooi zwembad, we kunnen alles wassen, doen de boodschappen in Motril.
Woe 23 Echt, we doen er van alles aan om iets leuks te vinden hier! De boulevard is mooi aangelegd, kun je goed over fietsen, alle complexen van appartementen langs de boulevard zijn dicht, het strand heeft grijs zand en nodigt helemaal niet uit om op te gaan zitten. Overal zijn fabrieken gevestigd langs de kust, Motril zelf is ook helemaal niks, we begrijpen waarom de ANWB gids deze stad zelfs niet noemt! Arno heeft een probleem: er zijn hier heel veel vliegen: plakvliegen die constant je hele lijf bombarderen tot in je neus en oren toe én steekvliegen die dwars door het antimuggenspul heen bijten! Hij wordt er lichtelijk gestoord van! Morgen weer terug de bergen in. Wat het weer betreft, gelukkig wordt het iets minder heet, zo rond de 27 graden vinden we prima, mogen niet klagen als we naar de berichten van NL kijken.