We gaan naar Portugal, weg van de hitte.

04

do

De camperstop Alegria is werkelijk fantastisch van opzet, ruime plekken, goede voorzieningen, een zeer enthousiast stel Nederlanders die het goed voor elkaar hebben! Het blijft warm hier de komende dagen en dat is de reden dat we doorgaan naar een wat koelere streek. We pakken de N 630 naar Cáceres en daarna de N521 en de EX303 richting Albuquerque. We rijden door een totaal leeg land wat glooiend, verdord gras af en toe steeneiken en hoog boven op een rots zie je dan van verre Albuquerque met haar fort liggen als een baken in een enorm landschap, prachtig! We rijden door naar Valencia de Alcantara waar bij de arena een CP is met alle voorzieningen. Er is van de 7 plekken nog één vrij, we hebben geluk! Onder de bomen is het lekker koel, we gaan het stadje in op zoek naar een bar en drinken daar wat. Er is niet veel bijzonders te melden over de plaats. ’s Avonds komt de plaatselijke fanfare voor onze neus hun repertoire oefenen, dat is nou waar het om draait, gewoon meemaken hoe een groep heerlijke muziek speelt waar wij van kunnen genieten! Naast ons staat een camper uit Schotland, we praten nog een tijdje met hen, zij moeten we heel veel kilometers maken voordat zij in Zuid Spanje zijn, wow!

05

vr

We besluiten dat we westwaarts richting Portugal gaan, uiteindelijk naar de kust. Eerst rijden we naar Marvão een dorpje hoog boven op een rots, het wordt omschreven als een van de mooiste dorpjes van Portugal. We klimmen via een steile weg naar een CP aan het begin van het dorpje en lopen dan naar boven over een heel stenig pad. Het dorpje heeft alleen maar witte huizen, zeer nauwe straatjes waar auto’s door mogen rijden en een fort boven op de rots. Een mooie plek en leuk om bezocht te hebben. We blijven hier niet staan, via de 119 en N2 gaan we de grens over naar Portugal en eindigen op een gloednieuwe CP in het gehuchtje Chouto. We moeten zelf de slagboom openen en kunnen overal staan we zijn de enige gasten. Wat wil ik kwijt: de overgang van Spanje naar Portugal is echt groot, het begint al met het wegdek dat slecht is, de wegen zijn smal, de bochten nauw en scherp. De huizen zijn vanaf de grens wit geschilderd, klein en slecht onderhouden, je merkt aan alles dat hier de welvaart een stuk minder is dan in Spanje. We rijden door een bosgebied van afwisselend kurkeiken enorme parasoldennen en eucalyptusbomen, de geur komt je tegemoet! Er is hier veel aan bosbouw gedaan, grote stukken bos zijn gekapt en herbeplant, langs de weg is een brede strook brandgang gemaakt. We zijn vroeg in de middag gearriveerd en gaan op zoek naar een apotheek voor wat neusdruppels, een winkel, een bakker en een bar om wat te drinken. Binnen 3 minuten vinden we de bar, alles wat de Spanjaarden aan enthousiasme, drukte en levendigheid hebben is in de bar niet te vinden. De aanwezige Portugezen doen hun mond niet open en als ze iets zeggen is het op een zachte toon. In het winkeltje waar binnen een steiger staat, kopen we wat geitenkaas en daarna bij de apotheker kan ik mijn neusdruppels vinden. Aan hem vragen we waar de bakker is, hij loopt met ons naar buiten en 2 huisjes verder, een pandje dat te koop op staat en er geheel verlaten uitziet, klopt hij op een smal deurtje. Er komt na een tijdje een oud vrouwtje met een stok aan en zij neemt ons mee naar de vroegere bakkerij waar wat kratten met witte bollen staan. We nemen er 4 mee en betalen contant, dat moet trouwens overal hier, geen pinautomaat te vinden! Terug bij de camper gaan we uit de wind de rest van de tijd wat lezen. De nacht is erg rustig.

06

zat

Eerst gaan we weer op de deur kloppen bij het bakkertje en nemen we wat witte bollen mee. Bij de bar kijken we even naar het kroningsfeest in Engeland, ruimen de camper uit en beginnen aan een schoonmaakbeurt, lekker bezig zo! Na de lunch rijden we door, naar een klein natuurpark maar dat loopt niet helemaal goed, het pad wordt steeds nauwer en dan moeten we omkeren en komen in het dorpje Golega uit waar we met de grootste moeite weer uit komen. Zowel met de Garmin als Google Maps lopen we vast, er is geen touw aan vast te knopen af en toe. Maar goed uiteindelijk komen we in Vila nova da Borquinha uit bij een laantje met hoge bomen dat eindigt bij de Taag. We parkeren de camper en kijken uit op een mooi groen park, bomen, gras alles is groen, er zijn fonteinen en beelden, wat een weelde na die droogte! We lopen naar de Taag en door het park en verder zitten we lekker in de zon met een heerlijke temperatuur.

07

zo

Nu op naar Coimbrao een gehuchtje 6 km van de kustplaats Pedrogao, we willen geen tolweg rijden. Via de 110 en de 113 van Tomar naar Leira een rode weg op de kaart die door allerlei dorpjes gaat, geen grote lege vlaktes, alleen maar kronkelen en halverwege vinden we nog een plek voor een pingo (espresso) met p.p. 2 piepkleine pasteis de nata die verrukkelijk zijn! Op een of andere manier hebben we de stad Leira kunnen omzeilen en komen net voor 12:00 uur aan op een kleine camping, hier willen we een aantal nachten staan om wat te fietsen. De middag rommelen we wat aan, geen acties verder, morgen eerst wassen en dan op de fiets naar de kust! Het waait behoorlijk, het is rond de 22 graden, lekker fris!