SouthernIsland

We regelen ’s morgens bij de camping de overtocht van 08.00 op zaterdag naar Picton. Na een tochtje van 4 uur, het landschap is heuvelachtig, met grasland, we stoppen onderweg bij een winkel, het waait en regent zo keihard dat doorrijden geen optie meer is, we moeten even schuilen. Na een uur wachten, rijden we een camperplaats op achter een hotel, net buiten Wellington. We nemen de bus naar de stad, stappen uit bij het station en komen terecht in de meest zuidelijk hoofdstad(je) ter wereld. We zien brede straten langs het water, er staat veel hoogbouw (kantoren) en prachtige oude gebouwen van hotels en regering. De onderste laag van de hoogbouw bestaat uit prachtige winkels, heel veel cafeetjes en restaurants, druk bezocht, het maakt een heel gezellige, levendige indruk. We lopen richting de werf, aan het einde is het Te papa museum dat we graag willen bezoeken. Het is een groot modern gebouw, staat wat weggestopt, we bezoek voornamelijk de etage waar de Maori cultuur wordt tentoongesteld. Echt de moeite waard, veel mooie voorwerpen, heel grote kano, prachtig versierd, een kerkje, maskers, veel beeldmateriaal van de vorige eeuw, mooie films. De Maori’s worden niet weggestopt in NZ zoals de indianen of de Aboriginals, maar ook in NZ hebben de Europeanen bijna al het land ingepikt en veranderd in landbouwgrond!! De cultuur vindt je wel overal terug, het begint al met de namen. Na het museum lopen we via de kade, we proberen ons staande te houden bij minstens windkracht 6, terug naar de bus. Achteraf blijkt dat er door deze storm een aantal containers van de kade is gewaaid en dat er schade is ontstaan bij de ferry’s tijdens het aanmeren in Picton. Gevolg is een enorme wachttijd voor de passagiers.
Om 07.00 staan we op de kade voor de ferry, gelukkig is de wind gaan liggen!! De overtocht verloopt prima, Picton, een heel klein plaatsje in een baai, ligt er rustig bij. We willen via de kustweg naar Nelson rijden. Helaas, we zien niet veel van de kust, we zitten kennelijk weer in een storm en het regent keihard. We komen ongedeerd aan in Nelson, het is er lekker droog, we rijden naar de camping bij het strand. We wandelen nog naar de zee, het strand ligt weer vol met grote boomstammen.
We gaan eerst uitgebreid Nelson bezoeken. Het is een oergezellig stadje, Engels aandoend, veel bloemkorven, mooie oude gebouwen, heel veel winkels en een bekende koffietent. Eerst komen we terecht op een ouderwetse rommelmarkt, nog de rommel in NZ is dezelfde als bij ons hoor. We drinken werkelijk verrukkelijke cappuccino (die is tot nu toe geweldig in NZ) met taart. We lopen naar de goudsmid Jens Hansson, die heeft de ring gemaakt voor de Lord of the Ring. Het is een piepklein winkeltje, dé ring heeft natuurlijk heel veel aandacht, verder hangen er meerdere foto’s rondom de film. We rijden door naar Kaiteriteri (op aanraden van Maartje en Jeroen). De kustweg is fantastisch mooi, groen/blauw water, overdadig veel groen op de bergen, mooie strandjes, en dan kom je aan en dan zie je werkelijk zo een prachtige foto uit een vakantiefolder! Een baai met geel zand, blauw/groene zee, donkere rotsen in zee, wow! We boeken een boattrip voor morgen, gaan nog eens heerlijk genieten van de sfeer in deze baai.
Om 0830 staan we op het strand, daar komen de boten (een grote catamaran) aan, ze varen zo naar het strand, lopen vast, gooien hun loopplank uit en we kunnen aan boord! Lukt dit niet dan moet je in/uitstappen bij een rostachtig stukje en klauter je op die manier terug naar het strand. Vanaf 09.00 zitten we op het bovendek, een heerlijk zonnetje, 25 graden, varen we 2 ½ uur langs de kust van het Abel Tasman National Park. Een aantal keren gaan we naar een strand in een baai (geel/wit zand, groene steile heuvels, steile rotsen, alle soorten tropische bomen) en daar stappen mensen uit de een trip willen wandelen. Zo kun je van het ene naar het andere strand lopen variërend van 1.5 tot 6 uur, je wordt later op de dag weer opgepikt. Wij varen mee tot het einde van de tocht, gaan op de terugweg van de boot met het idee wat te lopen. Nou, het strand was zo prachtig, zo heerlijk paradijsje, jullie begrijpen het wel, lekker liggen, genieten van de zon en zee! Wat een heerlijke dag, wat is dit vakantie!
Vandaag naar Westport, naar de Westkust, eerste deel via een scenic route dit werkelijk heel mooi is, beschrijven doe ik niet meer!
Wat over het rijden: de wegen zijn prima, soms wat smal, we zijn heel blij met een klein formaat camper! Bijna alle bruggen zijn one lane wegen, je moet dus stoppen voor eventuele tegenliggers. De weg op de brug is héél smal, goed het midden houden is echt nodig, we hebben een bus gezien die echt kroop over de brug. Het links rijden is geen enkel probleem meer, dat went snel, de kiwi’s zijn echter ongeduldig, zo snel er een mogelijkheid is om langs de kant te gaan, moet je dat zeker doen! Alle aanwijzingen voor de chauffeur staan uitgebreid langs de weg, meestal met een grappige plaat van de kiwi. We lezen in de krant over ongelukken veroorzaakt door buitenlanders, de kiwi’s willen veel strengere maatregelen gaan treffen, ze zijn het rijgedrag kennelijk heel beu. Westport is niet zo’n interessant stadje, Amerikaans aandoend, brede straten, blokken, alleen maar houten huizen van 1 verdieping, wat armoedig aandoend. ’s Avonds gaan we uit eten in de voormalige Town Hall, een diner dat helemaal niet onderdoet voor in een sterren restaurant in NL! Arno aan de zalm, ik aan de kip en als toetje (voor Arno)een chocoladetaartje waar hij een week lang van kan genieten!
Weer vroeg op voor een nieuwe lange tocht! Keuzes maken, wat wil je wel/niet zien, hoe ver wil je komen, dat is en blijft het onderwerp van gesprek!! De kustweg is prachtig, rechts de zee, groen van kleur, links de hoge bergen. We gaan eerst naar Punakaiki, de Pancake Rocks en Blowhole bekijken. Dit is wel een bijzonder natuur fenomeen: er staan overal losse rotsen in zee die opgebouwd zijn uit dunne horizontale laagjes (idd pannenkoeken). Soms komen de hoge golven via de rosten naar binnen en dan spat het wat hoog opdat is hét fotomoment! Heel mooi en bijzonder om te zien! Na Punakaiki rijden we door een streek die gedomineerd wordt door de delta’s van de vele rivieren. De ene brug na de andere steken we over, heel woest allemaal, van alles wordt mee naar beneden gesleurd. In Hokitika stoppen we, dit is dé jade stad, deze steen wordt vnl in de rivierbeddingen gevonden. We bezoeken een bedrijf waar we de slijpers van de stenen aan het werk zien, voor mij kopen we een mooie sieraad van jade. Onderweg stoppen we nog een keer op een grote parkeerplek, er komt een auto met aanhanger aangereden. De chauffeur vraagt ons om weg te rijden, we horen weg veel lawaai en gaan ervan uit dat het een van de vele grote transporten zal zijn ivm wegwerkzaamheden. We rijden naar de kant van de P en achter ons landt een helikopter!
We willen doorrijden tot een camping in Whataroa, daar aangekomen bij het I-kantoor, blijkt er niet veel te zijn. We spreken met een dochter van een Friese moeder die na de oorlog geëmigreerd is naar NZ. Ze vinden het heel leuk, die contacten met NL-ers! Zij stuurt ons naar Okarito, een gehuchtje aan de lagune, heeft 25 vaste inwoners. We vragen nog de weg aan het begin het gehucht over het hoe en wat boeken van een trip, hij praat over rechtsaf slaan en naar town centre te rijden, 10 huizen verder zien we 2 houten palen met een houten pijl ertussen voor de camping. Daar is idd een heel leuke camping aan zee. We boeken een early bird boattrip, je zou er ook nog een avond trip kunnen boeken om kiwi’s te spotten. Om bij het strand te komen moet je een groot grasveld oversteken, dat is de landingsbaan voor de vliegtuigjes! We zien een huis van 3 verdiepingen, de 2e en 3e voor wonen, de begane grond is een open garage met daarin een boot, jeep en helikopter!
Om 07.15 staan we bij de werf, een oud krakkemikkig houten gebouwtje. De plaatselijke ranger zegt dat dit de laatste vroege tocht wordt vanwege het licht. Wij zijn zowat de enige early birds die we zien in de lagune, de tocht van bijna 2 uur is verder heerlijk fris, we zien zwarte zwanen, oester crackers, witte reigers, ijsvogeltjes niet zo veel als we hoopten. De sfeer op het water is wel bijzonder, er hangt nog wat nevel, helemaal stil, op de achtergrond Mt Cook die even zijn mooie witte toppen laat zien. Na deze vroege start drinken we koffie bij het booking kantoortje. Hier ontmoeten we een Canadees stel dat al 8 jr in NZ woont, zij willen niet anders meer dan hier wonen, als we in de buurt van Christchurch zijn, moeten we met hen contact opnemen! Hij Neil, maakt een zeer mooie opmerking, IT’S ALWAYS SCENIC HERE IN NZ! Dat is zo, waar je ook rijdt, elk moment kun je een foto maken, je rijdt echt door een filmlandschap! Volgens Neil: Maartje en Jeroen er zijn echt wel kansen voor jullie, als je volhoudt, moet het lukken om er te gaan wonen!
We rijden langs de dorpjes bij Franz Jozef Glacier en de Fox Glacier. Het eerste dorpje is heel toeristisch, voor het eerst is de bediening waardeloos tijdens de koffiepauze. We besluiten om ook de Fox Glacier niet te bezoeken, een uiterst luxe keuze, we hebben er al zoveel gezien, we willen andere dingen zien! We rijden door een groot delta gebied van vele rivieren, snel stromend groen water van de gletsjers, enorme bergen rotsen en stenen, heel veel uiterst smalle bruggen, wat indrukwekkend. We stoppen net voorbij Lake Moeraki, daar is een wandeling uitgezet in een stukje regenwoud. Tja, prachtig zo te lopen door het groen, hier groeien de hoogste bomen van NZ, ze zijn zo hoog dat ze alleen bij elkaar kunnen staan, om de steun van elkaar. Via Haast rijden we langs de Haast River, heel woest, naar een P voor het bezichtigen van de Blue Pools. We lopen naar beneden en via een heuse hangbrug, niet meer de 10 pers tegelijk op de brug, naar 2 helder diepblauwe meertjes, het water komt zo uit de glaciers. Weer zo’n leuk wandeluitje. Via de Haast Pass rijden we uiteindelijk Makarora binnen, een dorpje van niks, met een prima camping. Dit was dus een hele lange dag, we besluiten om morgen in Wanaka, 2 nachten te gaan staan. Over de campings, die zijn voortreffelijk, heel ongedwongen sfeer, kraakhelder sanitair, hele grote ruimtes die dienen als keuken, woonkamer. Je kunt er op gas/elektrisch koken, alles is aanwezig. Er is een tv, open haard, altijd aansluiten voor opladen van apparaten, kamperen wordt heel gemakkelijk en comfortabel op deze manier.