we genieten in Aragon

19

woe

We hebben een zeer stille nacht gehad, vanaf 08.00 uur komt de plaatselijke bevolking weer in actie! We hebben op de kaart vlakbij Valpalmas het kleine natuurpark Aguarales ontdekt, geheel onbekend bij het grote publiek. Via een smal zandpaadje komen we uit op een kleine P, er staat al een camper! Dit park kun je het best omschrijven alsBryce Canyon in het klein maar dan met gele tinten. We lopen eerst boven langs en daarna door een landschap van steile pieken geel gesteente, wat een bijzonder plaatje en dat zonder enige vorm van toerisme, zeer de moeite waard om te bezoeken! We rijden uren de A125 af naar Tudela door een glooiendlandschap met fruit- en olijfbomen, tussendoor enorme complexen met stallen voor vee, soms een dorpje met kerk en verder niets. Voor Tudela rijden we door Bardenas Reales een natuurpark dat op een woestijn lijkt met rode kale rotsen en aan de voet van de rotsen helder groene akkers met graan, een bijzondere combinatie om te zien. Na Tudela pakken we de N121 naar Tarazona waarna we doorrijden naar een CP in het piepkleine gehuchtje Grisel. Het was achteraf een langere route dan we bedacht hadden! De camperplek is zoals in Bolea, een watertappunt voor de plaatselijke bevolking maar hier ook picknicktafels onder de bomen, een grote grill in de vorm van een bijenkorf en een aantal fitness apparaten! We lopen het gehuchtje in op zoek naar een plekje waar je wat kan eten bij een jong stel uit Argentinië. Het restaurantje opent wat later maar dat geeft niet, we gaan op een bankje van het pleintje even zitten en uitblazen. We eten wat croquettes, aardappel met ham en/of vis, drinken wat en gaan uitrusten in de camper.

20

do

We slapen hier zalig, alleen het geluid van de vogeltjes horen we! Op de fiets gaan we de bisschopsstad Tarazona bezoeken, een stad die bekend staat om haar 3 culturen, de Islamieten, Joden en Christenen hebben hier eeuwenlang vreedzaam samen geleefd Het is ook de stad van de Muéjarkunst, een bouwstijl met verrassend veel aandacht voor details in de muren van de torens en kerken. Overal hoor je het geklepper van de ooienvaars, die hebben al de torens in bezit genomen. De route door de stad is prima te doen, het oude centrum is compact je loopt op en neer op zoek naar de monumenten en dwaalt door de straatjes waar allerlei kleine winkeltjes zijn, heel veel bakkertjes! In de middag fietsen we terug naar de camper waar we wat aanrommelen.

21

vr

Vlakbij Grisel ligt het Parque Natural del Moncayo met de hoogste top van 2.300m, we willen daar gaan wandelen. Na de lunch rijden we er binnen een kwartier naar toe en na veel uitzoeken en praten in 3 talen met een natuurbeheerder, rijden we door naar een P bij een bron, er zijn meerdere bronnen in het gebied. We lopen 5km omhoog door een loofbos, het is wat bewolkt, lekker fris, het pad is goed te doen, we zijn alleen en genieten van de stilte. Na 6 km, eindelijk een stukje vlak pad, zakken we via een smal paadje af terug naar beneden, dat pad heb ik tot de laatste 400 m. volgehouden. Steil naar beneden vol met losse stenen en boomwortels ik vind dat echt niet fijn! Arno heeft de laatste meters over dat pad gelopen, ik loop via de weg naar beneden, halverwege komt de camper mij redden en kan ik instappen. Het is inmiddels al 16:00 uur en we besluiten we weer terug te gaan naar Grisel, het is daar een prima plek!