de Westkant van La Manche

ma 16 We gaan het schiereiland La Manche helemaal rondom bekijken, we starten aan de oostkant bij Réville, we rijden naar een boerderijcamperplaats Ferme de Froide Rue, een schot in de roos! We staan aan de rand van een groot grasveld en kijken uit op de velden en het kerkje van het gehucht. Verder hebben we stroom, water en afvoer in totaal voor €7,50 per nacht! De eigenaresse komt ons begroeten zij is zeer enthousiast en gastvrij.
Vanmiddag fietsen we naar Barfleur, een havenplaatsje en een van de mooiste dorpjes van Frankrijk. Dat laatste klopt, een baaitje met vissersboten, een kade met huisjes en restaurants en op het einde bij zee een grote grijze kerk/kasteel. Vandaar uit fietsen we door naar het gehucht Gatteville le Phare en vandaaruit 2 km naar zee waar een hoge vuurtoren staat. Een mooi strak gebouwde toren, klein raampjes, hoog, je kan naar boven klimmen! Dat doe ik zeker niet en nooit, Arno heeft deze keer geen zin! Het fietstochtje van vandaag is weer zo genieten, langs kleine weggetjes door een landschap van gele tarwevelden, heggen, gehuchtjes, helemaal niet druk of toeristisch.
di 17 Réville: onze uiterst vrolijke enthousiaste hyperactieve boerin staat ’s morgensvroeg al vanaf haar akker (bonen die met de hand geplukt worden) te zwaaien. Zij en haar man zijn de buizen voor irrigatie aan het neerleggen, ook hier moet de oogst gesproeid worden. Vandaag echter zien we zowaar donkere wolken aan de hemel wij nemen regenkleding mee naar St Vaast la Houge!!! Dit is een klein maar zeer bekend vissersplaatsje vanwege de oesterteelt in de baai die aan de zeezijde wordt beschermd door Ile de Tatihou, een piepklein rotsachtig eilandje. We komen aan bij eb en zien een zeer groot drooggevallen kuststrook met grote rijen rekken waaraan mandjes hangen. Overal rijden kleine tractoren rond met mannen die oesters aan het oogsten zijn. Na een half uur komt de zee in een razend tempo opzetten en binnen de kortste keren staat het water tot aan de hoge kade, het is dat we die andere wereld gezien hebben! Het stadje zelf is toeristisch, vele producten uit de streek worden verkocht, vele restaurantjes bieden vismaaltijden aan, het wemelt hier van de Engelsen! We lopen wat rond en moeten zowaar schuilen van een kortdurende regenbui, de temperatuur is echt wat minder vandaag! Terug naar de camping fietsen we nog naar Pointe de Saire waar de Saire de zee instroomt, een mooi weids beeld van water, geulen, kleuren. De rest van de middag stormt het op de camping en schuilen we binnen, lekker lezen.
wo 18 We steken het schiereiland over van Oost naar West, eerst via een kustweg naar Cherbourg een grote drukke havenstad. Daarna rijden we door naar een cp bij Cap Nez de Jobourg. Dat gaat dus niet lukken, we nemen we de afslag, komen op onmogelijk kleine smalle weggetjes, raken vast in een gehucht en na een hoop gekronkel door de bush zitten we weer op de 901. Ok in Auderville, nog meer naar het Noordwesten, is ook een cp en die is op papier gemakkelijker aan te rijden. Het gaat goed de 901 eindigt in Goury en net daarvoor linksaf is een cp waar we gaan staan met een geweldig uitzicht op de vuurtoren van Goury en op het Britse eiland Alderney. Vanuit onze plek zien we rondom zee, het weer is heerlijk warm, overal boten, ferries, containerschepen. ’s Middags wandelen we steil naar beneden naar Goury een piepklein gehuchtje met een piepklein haventje, een restaurantje en een foodtruck overdag: fish and chips! We fotograferen de vuurtoren en opeens hoor ik iemand vragen: is dat Stance, nogmaals aan Arno is dat echt Stance??? Zo ontmoet ik Louise een collega van mij uit Rotterdam, we hebben samen in het MOB gezeten, een overkoepelend medezeggenschapsraad! Na 5 jaar is deze ontmoeting heel vrolijk en gezellig en we kletsen een tijdje samen bij. Zij hebben een huisje gehuurd in Portbail, iets verder naar het Zuiden aan de kust. Hoe toevallig kan het zijn! De rest van de middag zitten we heerlijk in de zon, genieten en lezen. Even nog iets over het kolonialisme van de Engelsen: Arno’s telefoon heeft nog alleen maar verbinding met de masten op Alderney, zijn tijd is ook meteen aangepast, we gaan weer even een uur terug in de tijd!
Vanaf 20.00 uur gaan we weer naar beneden, we willen foto’s maken tijdens de zonsondergang vanaf 22.00uur. Dat is dus volhouden veel foto’s maken rondslenteren en maar wachten. Uiteindelijk levert geduldig wachten prachtige plaatjes op!
do 19 In het Noordwesten van Manche zijn veel Franse tuinen aangelegd geïnspireerd door de Engelse stijl. Bij Vauville ligt een tuin bij een kasteel maar die is pas open vanaf 1400 uur en de mooiste bloeitijd is al geweest. Dus slaan we dit stukje cultuur/natuur over, wil ik zeker nog een keer zien! We rijden naar een cp a la ferme in La Vallée bij Baubigny aan de kust. We arriveren daar om 10.40 en we komen te staan op een betonnen tennisbaan achter de boerderij, helemaal beschut, we hebben de hele cp voor onszelf, met water, afvoer en elektriciteit zijn we €5,- kwijt! Na de lunch fietsen we naar Carteret, echt heel erg steil bergop en -af, een vissersstadje met een pracht groot weids strand, heel fijn geel zand, hoge duinen en er zijn nauwelijks toeristen! Weer zo’n plekje waarvan je denkt: hoe komt het dat dit zo onbekend is? ’s Avonds fietsen we nog even naar het strand vlakbij de cp, ook hier een ongelofelijk leeg groot strand, niemand en niets te zien zover het oog reikt!
vr 20 De weg naar het Zuiden leidt naar Portbail, weer een klein vissersplaatsje aan zee. Het ligt aan een rivierdelta en het stadje is heel klein en knus en heeft veel winkeltjes. We parkeren de camper op een P net voor het centrum en pakken de voie verte op richting La Haye du Puits, ja tot daar zijn we gekomen toen dit pad vanaf Carentan gefietst hebben! Leuk om de hele tocht af te maken vanaf de andere kant! In La Haye, 15 km verderop, hebben we honger en dorst en we gaan voor de plat du jour bij een Brasserie die achteraf wel heel populair blijkt te zijn, alle tafeltjes zitten vol, iedereen kiest voor heerlijk verse frietjes, vis of kip of burger met wat sla. Toetje is iets meer variabel, wij gaan voor de chocomousse, Smullen!! Terug in Portbail zoeken we de bakker op voor stokbrood en dan zie ik op een hoek een bekend gezicht, kijken en nog eens kijken, Stance ben jij dat???? Jaaa.. en Ko zit op een bankje bij het kerkje ga daar maar naar toe. Ko ligt te dutten, gaat overeind zitten kijkt stomverbaasd rond en vraagt: wie is dat?? Hè, Stance en Arno, dat kan toch niet? Zo ontmoeten we weer stomtoevallig 2 heel bekende mensen, met Ko heb ik jaren samengewerkt op de school van ’s Gravenpolder. Nou we gaan zitten op het bankje en een hele tijd over van alles bijpraten, zo leuk!. Zij hebben een huisje hier vlakbij gehuurd, daarvoor hebben ze op een boerderijcamping in Pirou-Plage gestaan, die hadden wij ook in de planning gezet. Het gaat steeds harder waaien het wordt erg fris en wij rijden dus door naar die boerderijcamping. Echt een heel knus leuk campinkje vlakbij het strand, voor het eerst zien we wat meer NL-ers. Hier gaan we gewoon 3 nachten staan, wat fietsen en niksen is het idee.
za 21 Nou het niksen vandaag lukt prima, even de was gedaan, lekker veel gelezen, kort ritje naar het strand mooi, geel en leeg), het dorpje Pirou plage is echt helemaal niks en verder gelezen. Morgen een fietstocht naar Lessay gepland
zo 22 De ochtend start met 2 croissants bij de deur, die worden bezorgd.
Na de koffie fietsen we via paadjes, kronkelweggetjes, door gehuchtjes naar Lessay 16 km verderop. Hier staat een beroemde abdij: gebouwd in 1056, behoort toe aan de Benedictijner orde, heeft bescherming gehad van koningen en pausen en is 3x verwoest door bezetters. De laatste keer is in 1944 geweest, de Duitsers hebben moedwillig 50 mijnen en 2 bommen in de kerk laten ontploffen, geen enkele zinnige reden is bekend. Na deze vernietiging heeft men 12 jaar nodig gehad voor het herstel, in 1958 was de laatste restauratie voltooid, op dit moment is het gebouw een parochiekerk voor Lessay. De abdij heeft historisch- cultureel gezien evenveel waarde en impact gehad als Mont Michel. De bouw ervan, met name het gewelde dak was een unieke prestatie die daarna bij vele kathedralen is toegepast. Binnen is het een uiterst sobere lichtgrijze hoge kerk met eenvoudige glas in lood ramen, alle pronk en praal is afwezig, dat maakt dit gebouw zo mooi, het gaat duidelijk om de bouwstijl die bewaard moest blijven.
’s Middags fietsen we 4 minuten naar het strand, gewoon even kijken naar een paar zwemmers, een jolige hond, een kanovaarder, helder groen water en knalblauwe lucht. Zo eindigt ons verblijf hier, morgen weer wat verder naar het Zuiden, we naderen het einde van het schiereiland aan de Westkant.