terug in Reykjavik en verder

Zo 17 Noordoosten: hikes, zodiac Na gisteren een wat rustiger programma. We liggen in het water bij Langanes een schiereiland in het Noord-Oosten van Iceland. ’s Ochtends vanaf een uur of 10.00 gaan we met zodiacs langs de rotsen varen om vogels te spotten. Het weer is ok, wat winderig en fris in de schaduw maar verder heerlijk zonnig! Na de lunch hebben we 2 lectures over Global Climate Change en Arctic Politics. Aansluitend recap en briefing in de Lounge en na het diner verzorgt Dagny (gids uit IJsland die de hele tocht meevaart) een IJslandse avond met allerlei lokale hapjes en drankjes. Ondertussen vaart het schip langs het eiland richting het zuiden.
Ma 18 Oosten: hikes, zodiac Dit wordt weer een zeer lange actieve dag! 0630 opstaan voor een full-day Vatnajlkull tour: een boottocht over het Jokulsarlon (Glacier River Lagoon) en een tocht met snowmobile over de glacier.
De Lagoon is een meer dat ontstaan is aan het nauwe einde van een gletsjerrivier die uitmondt in de zee. In de meer drijven enorme en kleinere brokken ijs die van de gletsjers zijn afgebroken. We zien vanaf de kant de meest prachtige ijsvormen in diepblauwe/ witte kleuren, het weer is fantastisch om mooie foto’s te maken. We maken met een amfibievoertuig een toch van 1 uur over het meer langs al die prachtige brokken, wat een ervaring! Na dit geweld gaan we naar de monding van de rivier waar op het strand ook allerlei witte brokken ijs liggen, we genieten gewoon verder van alle natuurpracht!
En dan komt, achteraf het hoogtepunt, van de tour. Onderaan de gletsjer worden we in enorme jeeps geplaatst, een soort hummer op enorm grote wielen. Met deze voertuigen klimmen we 1000 mtr naar boven door een adembenemend prachtig ruw landschap gevormd door de gletsjer die zich steeds meer terugtrekt. Deze tocht is echt voor iedereen spectaculair mede ook omdat we stralend zonnig weer hebben. Boven aangekomen bij het icefield van de gletsjer stappen in een klein rupsvoertuigje, jeep of snowmobile. Arno natuurlijk op de laatste, ik in de jeep. Een uur lang rijden we of staan we stil midden op een kilometers dikke ijslaag, strakblauwe lucht soms ontstaan er spontaan witte wolken, een totaal witte wereld, het is helemaal niet koud, kan je dit nog een keer zo meemaken? Na een tocht van 12 uur komen we weer aan op het schip dat meteen wegvaart naar de volgende bestemming. Die avond, eerst recap, diner en een film over het eiland Heimaey dat we morgen gaan bezoeken. 23.30 vallen we doodmoe neer in ons bed!
Di 19 Zuiden: Westmann islands of Heimaey en Surtsey : vulkanen Na een lange boottocht naar het zuiden van Iceland, varen we rond het eiland Surtsey. Dit eiland is vanaf 14 november 1963 boven de zeespiegel verschenen, de uitbarstingen duurden tot 5 juni 1967 en het bereikte een omvang van 2.7 km. Het is het jongste vulkaaneiland op de wereld, alleen wetenschappers mogen hier onderzoek doen. Dan zetten we koers richting Heimaey, het enige bewoonde eiland in deze archipel. We staan op de brug om de aankomst mee te maken. Dan opeens pakt de kapitein zijn verrekijker, de zee is ruw, hij roept: KILLERWHALES! Grote opschudding bij iedereen, niemand ziet nog iets. En binnen een kwartier zien voor ons we 4 grote groepen orka’s springen, duiken en rondzwemmen! En dat niet alleen, grote groepen Gannets (Jan van Genten) duiken massaal de zee in op zoek naar de vissen die de orka’s naar boven drijven. Dit heb ik ooit in een Nat Geo film gezien en nu maken wij dit mee! De kapitein gaat helemaal uit zijn dak bij het becommentariëren van dit spektakel, ook hij en alle bemanningsleden hebben dit zelden gezien. Hij wijzigt de koers steeds weer om de orka’s te volgen, een ware expeditie is geboren! Na een verlate lunch aan de kade in Heimaey start ons volgende programma, ik maak een bustour, Arno loopt naar de top van een vulkaan. Eerst iets over dit eiland: om 02.00 op 23 januari 1973 barst totaal onverwachts de berg Eldfell open over een lengte van 1.5 km. Iedereen moest onmiddellijk worden geëvacueerd en het grote geluk was dat die nacht alle vissersboten in de haven lagen vanwege een storm. De film van de vorige avond ging over deze gebeurtenis, die live beelden waren heel indrukwekkend. Uiteindelijk is er maar een brandweerman overleden door inademing van gassen. Gedurende 5 maanden stroomde 33 miljoen ton lava richting het dorp en honderden tonnen tefra (vulkaanpuin) bedekten het hele dorp. Begin februari stevende een 165 meter hoge lavamuur af op de opening van de haven, deze dreigde geblokkeerd te worden. Met inzet van enorme waterkanonnen met zeewater hebben ze 3 maanden lang de lava kunnen stoppen en afkoelen, een zeer uitzonderlijk proces dat nog nooit was vertoond. Na een jaar konden de eerste bewoners terugkeren naar hun dorp om de puinhoop op te ruimen en starten met de wederopbouw, in totaal heeft dat 5 jaar geduurd. Arno heeft deze vulkaan beklommen, bovenop was de grond nog erg warm. Ik heb het vulkaanmuseum bezocht, het is gebouwd om een van getroffen huizen. In de straten staan overal zwarte palen die de hoogte van de lava puin aangeven, sommige zijn bijna 3 meter hoog, daarnaast staan er in de lavastroom houten palen met straatnamen, daar stonden vroeger hun huizen, nu verpletterd door een massa lava. De begraafplaats is met schoppen door de bewoners helemaal leeggeschept en schoongemaakt. IJslander vormen een heel hechte gemeenschap, samen met en voor elkaar hebben ze deze catastrofe overleefd, vissen ze weer volop, ze zijn het dorp dat voor de grootste visvangst van IJsland zorgt.
Voor het diner krijgen we Captains Farewell Cocktail Party, de kapitein houdt een vurig pleidooi voor deze expedities, bedankt ons allen, wij toasten op hem en de bemanning. Daarna volgt een slide show van de foto’s die de gasten hebben gemaakt tijdens deze trip, leuk om te zien wat een prachtige plaatjes er tussen zitten. Na het laatste diner, samen met Jeroen, zonder toestanden, drinken we boven in de lounge nog wat. Dan naar bed, om 0645 moet alle bagage op de gang staan!
Wo 20 Reykjavik: afscheid Explorer.
Airbnb Husafell
The Cave vulkaangrot Om 09.00 staat de taxi voor het schip, we nemen helemaal voldaan en moe afscheid van de bemanning en vooral van Jeroen. Hij heeft ons deze kans geboden, wat zijn we hem dankbaar! We halen de huurauto op en rijden via de route 1 weer naar het Noorden richting een airbnb in Husafell. Onderweg rijden we zomaar Hvanneyri binnen, een gehuchtje dat een landbouwuniversiteit heeft. Er staat een mooi wit kerkje met rood dak, een wat verouderd groot huis van de headmaster en verderop de moderne universiteitsgebouwen. Leuk om zoiets tegen te komen. Het landschap is enorm ruim, weids, we rijden tussen de zwart/groene bergen, in de verte de besneeuwde vulkaantoppen overal kleine of grotere wild stromende rivieren. Een uurtje rijden verder stoppen we bij Hraunfossar een 900 mtr brede niet zo diepe waterval, een mooi plaatje. Om 16.00 hebben we een reservering gemaakt voor een bezoek aan een vulkaangrot. Na een eindeloze barre tocht over dirt roads over een lavaveld vinden we the Cave zoals dit heet. We lopen zo’n 200 meter over het lavaveld, ik val en verstuik mijn enkel en pols, en dalen we via houten trappen af in een 600 meter lange lavatube. Het is er 0 graden Celsius, we zien langs het houten pad vele ijszuilen echt een apart gezicht! Helemaal achterin krijgen we uitleg over hoe deze grot gevormd kon ontstaan. Even doen we allemaal de lampen uit van onze helmen, staan we helemaal in de koude, totaal donkere wereld. Na 1 ½ uur komen we weer boven, we rijden naar onze airbnb, we zijn achteraf wel moe blijkt. We praten met onze gastvrouw Helga over onze boottocht en wat blijkt: ze heeft al 15-jarige de vulkaanuitbarsting op Heimaey meegemaakt, ze heeft daar haar hele leven gewoond! Haar vader had een vissersboot en is teruggekeerd om daar zijn bestaan als visser weer op te bouwen. Dat is toch echt toevallig, we horen nu alle verhalen uit eerste hand, dat maakt het nog indrukwekkender wat daar tijdens en achteraf allemaal is gebeurd. We hebben vandaag trouwens al 11 dagen geen druppel regen gezien, heel veel zonneschijn, soms wat wind. Dat is echt enorm boffen!
Do 21 Huize Laufskalar in (Asbyrgy) Na een nacht van 10 uur slapen zijn we wat bijgekomen. Niet te hard roepen over dat goede weer! We worden wakker met regen, veel wind en nog geen 10 graden. Zo kan IJsland ook zijn! Helga heeft ons gewaarschuwd dat we een lange reisdag zullen hebben, dus 08.30 starten we onze tocht naar het Noord Oosten naar Asbygy. Onderweg maken we al het weer mee dat we niet wensen: regen, mist, harde wind, koud. We stoppen in Blonduos om wat drukverband voor mijn pols te zoeken. Als we vragen naar een apotheek krijgen we het antwoord dat we naar het ziekenhuis moeten gaan. Daar lopen we zo naar binnen en krijg ik een verband om, Arno heeft oogdruppels vergeten mee te nemen, hij krijgt binnen de kortste keren een arts te spreken die na vele telefoontjes voor hem regelt dat hij zijn druppels morgen een Akureyri kan ophalen! En dat alles voor de prijs van nog geen €20,-. Na ruim 8 uur rijden zien we het bordje Asyrgi, dit is niets anders dan 3 huizen bij een benzinepomp, helemaal in een poollandschap. We vinden ons knusse huis midden in the middle of nowhere! Hier verblijven we 3 nachten. Maar goed morgen moeten we weer terug naar Akureyri, 2 uur rijden!