Morbihan

30

zat

Nu gaan we echt door naar een volgend adres, drie kwartier rijden, naar camping Les Rives de Vilaine vlakbij het dorpje Férel . De camping is echt een plaatje, veel stacaravans en grote plaatsen voor de kampeerders. Het sanitair is uitstekend, we betalen er maar 14 euro per nacht. De camping ligt een stukje boven de rivier de Vilaine een getijdenrivier die ver landinwaarts loopt. Het weer is prima, ’s morgens fris en in de loop van de dag iets boven de 20 graden. We fietsen vanmiddag via een fietsroute naar La Roche Bernard, een dorpje dat landinwaarts aan de Vilaine ligt. De tocht is pittig, paadjes met veel stenen, heuvel op en af. Maar het plaatje van La Roche is prachtig, beneden in het stadje liggen de boten in een nauwe havenwat verder weg van de rivier, ga je de hoek om dan liggen er heel veel boten in een haven langs de rivier. Er heerst een heerlijk ontspannen sfeertje hier. Op het gras zitten de booteigenaars bij elkaar, ze bouwen een feest zo te zien. Vanuit de haven fietsen we via een heel steile weg naar boven naar een plein met terrassen, oude hoge huizen gebouwd van natuursteen. Er zijn veel kleine straatjes waar kunstenaars hun winkeltjes hebben. Het is de moeite waard om dit tochtje te maken.

Mei

1

zo

1 Mei, hier merken we er niets van. ’s Ochtends is het wat druilerig maar na de lunch schijnt de weer volop! We fietsen nu de andere kant op langs de Vilaine naar Pénistin aan de Golf van Biskaje. Deze route is veel aangenamer, we rijden over kleine B-weggetjes, op en af eerst naar Tréhiguier een dorpje aan de rivier. Hier zie je pas hoe een getijdenrivier eruit ziet, een grote vlakte zandbanken met nu een klein stroompje water. Overal liggen smalle ijzeren platbodems met erop een grijpmachine voor het ophalen van de mossels. Her en der liggen kleinere vissersbootjes op hun kant te wachten op het water. We zitten op een bankje en genieten van dit schouwspel, we herkennen dit beeld van de rivieren die we in Engeland hebben gezien. We fietsen langs de rivier naar Pénistin, ook weer zo’n piepklein dorpje met klein marktpleintje waar we wat drinken. Deze streek is vooral bekend van de mossels- en oesterteelt.

Verder fietsen door mooie villawijkjes naar de echte kust, we zien gele zandstranden en via een bochtje weer terug naar de camping.

2

Ma

We gaan weer verder, een klein stukje richting Hézo waar we een cp hadden gevonden bij een ciderfabriekje. Eerst moeten we over eensluis die ervoor zorgt dat het achterland van de Vilaine voldoende water blijft houden voor al die boten verderop in de havens van La Roche Bernard.

Het is pas ochtend en we gaan eerst even naar een P iets verder dan Lasné bij de passage a LÍle de Tascon bij de Marais salants Lasné à Saint Armel. Dit is een wetland dat door getijde water 2x per etmaal onderloopt. Er staan al 4 campers op de P en we kunnen in de rij aansluiten. Het is een prachtig plekje, we kijken uit over het waterland dat volloopt. Er gaat vanaf de P een smal pad van betonnen platen over een laag dijkje naar het eilandje Tascon. 2x Per dag kun je naar het eilandje lopen, fietsen of rijden met een auto, bij hoogtij staat het pad onder water. Wij fietsen er naar toe, moeten daar wachten op een koe die losgebroken is, rijden een rondje en zien dat er op zo’n klein stukje land nog veel bebouwing is. Terug bij de camper fietsen we naar dat ciderfabriekje, we zijn blij dat we daar niet staan. Laat in de middag lopen we nog via een ander dijkje met vele kleine sluisjes door het gebied. We staan hier vannacht met 5 andere campers.

3

di

’s Morgens om 06.00 ga ik met mijn camera het pad op richting het eilandje. Halverwege hoor het water al lopen en binnen de kortste keren moet ik omkeren want het water komt met grote snelheid opzetten. Wat een aparte ervaring om daar alleen in de natuur te staan en mee te maken hoe snel het water op komt zetten! Na het ontbijt rijden we naar Auray, een stadje ten westen van Vannes. Om 10:00 staan we op een P in het bovenste deel van de stad. We lopen door een aantal winkelstraatjes waar helaas ook alle auto’s doorheen mogen rijden, dat werkt echt niet! Via een steil straatje, langs een kasteel, zakken we af naar het haventje beneden. We lopen over een stenen brug en zien het water met grote snelheid richting de zee stromen, over een tijdje liggen alle boten op een oor! Dit deel van het stadje is volledig middeleeuws met oude vakwerkhuisjes, kleine straatjes, een kerk zeker een bezoekje waard! Terug bij de camper besluiten we via Crach waar de camping nog dicht is, naar plage Saint Pierre waar de camping ook gesloten is, naar camping municipal van Locmariaquer te gaan. Een grote camping voor alleen caravans en campers aan de Quiberon Bay met een groot zandstrand. Hier zitten we de rest van de middag in het zonnetje!