Slovenie een mooi land, veel te zien.

Zo 28 Godz Martuljek Een dag binnen zitten, kachel aan en naar buiten kijken hoe eerst de regen en daarna veel sneeuw valt tot in de vroege ochtend van maandag! We hebben dit nog niet meegemaakt, we kunnen het aan, de nachten zijn echt koud geweest.
Ma 29 Kobarid Om 09.00 schijnt de zon, we kunnen onze plek verlaten en dat willen we ook, even weer in actie komen. Maar goed onze route moeten we aanpassen, de pas over de 206 is dicht, er ligt daar een halve meter sneeuw. We rijden via Tarvisio in Italië over de pas van Predil langs de 203 naar Bovec. Onderweg ligt er veel sneeuw de weg is goed schoongeveegd. Na Bovec rijden we door naar de camping in Kobarid, een kleine plek goed beschut tegen de wind. ’s Middags willen we langs de rivier de Soča een stukje gaan fietsen achteraf geen goed plan! Het weggetje begint met asfalt en eindigt uiterst steil met forse scherpe stenen, we moeten lopend en ploeterend verder. We draaien om en rijden uiteindelijk even het dorpje in, kijken wat rond en komen uiteindelijk terecht in de supermarkt die in bezit is van de plaatselijke melkfabriek. De winkel is een verzameling van Boerenbond, bakkerij, Blokker, slagerij, Bio-winkel, echt heel veel heerlijke verse producten zijn te koop. Wijn, melk, yoghurt tap je in plastic of glazen flessen, we struinen lekker rond, bekijken van alles en met een grote voorraad gaan we naar de camper.
Di 30 Sempas Vandaag staat een wandeltocht door de Tolmin kloof bij Zaltomin, op het programma. We hoorden dat we met de camper tot aan de entree van de kloof kunnen komen, dat klopt er is daar een grote P aanwezig. De tickets kosten €4 voor senioren en dan beginnen we aan een indrukwekkende tocht eerst langs de bovenkant van de kloof om uiteindelijk via heel veel steile glibberige trappen uit te komen onderaan de Soča, de wild stromende rivier met haar heldere knalgroene water. Het is een forse klim en klauterpartij, we dalen en stijgen in korte tijd heel veel meters maar het is de moeite waard, na ruim 2 uur hebben we alles gezien. Het is inmiddels weer zachtjes gaan regenen, we besluiten de bergen uit te rijden en kiezen voor een camping in Sempas. Het ontvangst daar is zo prettig zo heerlijk ontspannen, we voelen ons hier meteen thuis! Eerst even een tijd douchen na die tocht door de kloof en dan bijkomen! Door de lucht zien we vele paragliders naar beneden zweven, zij landen precies naast de camping waar velen van hen verblijven blijkt.
Wo 0105 Sempas Vandaag schijnt de zon volop, het is lekker warm en wij gaan gewoon genieten van het weer! We plannen iom de Martina, de campingbeheerster, een fietstocht naar Nova Gorica een stad op de grens met Italië. De camping af naar links, eerste weg links een beetje stijgen, een paar keer iets omhoog, voor de rest vlak en we zijn er, is haar beschrijving van de toer. Nou ik weet niet hoe zij tot deze beschrijving is gekomen maar we hebben een tocht, weliswaar mooi, door een stevig Limburgs landschap gefietst, soms voor ons doen de Keuterberg op en af en dat 30 km!!!! Ja we zijn met onze gewone ouderwetse Hollandse fietsen en onze conditie wel tot veel in staat hoor. Nova Gorica is een apart verhaal: in 1947 werd het grootste deel van Gorizia aan Italië toegewezen, de Joegoslaven besloten toen aan hun kant van de grens een compleet nieuwe modelstad te bouwen volgens de principe van de functionalistische Zwitserse architect Le Corbusier. De stad bestaat uit woonblokken groot en klein, heel veel groen, parken en pleinen, een echt centrum kunnen we niet ontdekken. We fietsen naar een rozentuin waar planten staan van bijna 200 jaar oud, verder rijden we naar het Europaplein, een plek waar de grens tussen Italië en Slovenië niet meer is dan wat paaltjes, verder zijn er als grens groene lage hekken te zien. Aan dit plein staat een groots stationsgebouw, een overblijfsel uit de oude tijd, hier staat ook een museum gewijd aan WO II gevestigd. Al met al is een bezoek aan deze stad wel bijzonder en apart. ’s Avonds eten we in het restaurant van de camping, ik heb mijn dieet wensen in picto’s op een foto gezet en aan de kok gegeven. Deze man heeft het echt perfect begrepen, een heerlijke aangepaste maaltijd voor mij, voor Arno groene aspergesoep en verse forel uit de rivier de Soča. De camping is echt een warm nest, het echtpaar Alexander en Martina met 3 jonge kinderen is erg gericht op contact met de gasten, zeer open en gastvrij, er hangt een ontspannen sfeer. Het restaurant ziet er modern en goed uit, de kok is prima, het sanitair is in orde.
Do 02 Sempas Alweer een warme dag dus blijven we nog een dag hier. Allereerst alles wassen en drogen en daarna toch nog een fietstripje proberen, het moet er op de kaart echt gemakkelijker uitzien! Nou allereerst konden we de bordjes niet vinden, uiteindelijk zijn op heel steile grintpaden lopend gaan ploeteren en hebben we het opgegeven. Via de weg snel terug naar de camping na 15 km. Fietsen is hier vnl. mogelijk met mtb, dikke banden met stevig profiel en het liefst een krachtige accu!!! Na veel drinken zijn we op de stoelen gaan zitten kijken naar de grote groepen paragliders die van de berg achter de camping naar beneden komen zweven, het is kennelijk ideaal weer voor hen.
Ik heb nog een tijdje met Martina gesproken over het leven in Slovenië, rondom elke geboorte krijgt de moeder 12 mnd. betaald zwagerschapsverlof, 1 mnd. voor, 11 mnd. na de bevalling. Omdat ook in Slovenië het aantal kinderen afneemt is er de volgende regeling vanuit de regering: na 4 kinderen gaat de moeder minder werken, de staat betaalt een vergoeding, na 5 kinderen werkt de moeder nog maar 4 dagdelen en na 6 kinderen hoeft de moeder nooit meer te werken, ze krijgt een vast inkomen. Veel jongeren verlaten het land om elders te werken dat geldt voor alle omringende EU landen.
Vr 03 Laže Het weer is wisselvallig, we beginnen met een miezerregen. Om 10.00 rijden we naar Nova Gorica naar een groot winkelcentrum waar Arno een kabeltje moet kopen voor de tv, die doet het dus weer niet (Astra 3 dus). Ondertussen komt de regen met bakken uit de hemel en we blijven een hele tijd lekker winkelen, koffiedrinken, kopen nog wat kleding. Dan verder een klein stukje richting de kust van Slovenië en na wat zoeken komen we uit in het piepkleine gehucht Laže bij een ‘manege’ waar de eigenaar plaats heeft voor 3 campers. We betalen €5 voor stroom verder niets. We kijken uit over groene weiden met 2 kleine paarden, in de verte middelhoge bergen, het is hier bijna 700m hoog, en bossen wat een heerlijk plekje! Het weer is knudde, koud en erg veel regen, vannacht wordt het weer fris. We lopen nog even door het gehuchtje, het is wat rommelig, veel huizen staan leeg, wat bewoond is ziet er verzorgd uit, het regent weer lekker door, poeh ☹.
Za 0405 Vanmorgen spreken we de eigenaar van deze cp, een vriendelijke spraakzame man. Hij vertelt dat er in deze omgeving bruine beren, wolven, vossen en herten leven, hij heeft alle dieren gezien tijdens het jachtseizoen vanaf een hoogzit. Het wild veroorzaakt geen overlast hun habitat is ruim voldoende.
Om 09.30 staan we op de P van het Park Škocjanske jame, de grotten van Škocjanske (Unesco), we zijn er vroeg genoeg en kopen zonder problemen een ticket voor de rondleiding van 10.00. Nadat een gids heel hard iets roept, komt een groep van zeker 100 mensen in beweging en lopen we via een steil pad naar beneden naar de ingang van de grot. Er worden afhankelijk van de taal 4 groepen gemaakt en met tussenpozen dalen we af in de ontzagwekkende duisternis van een enorm grottenstelsel. We zien een aantal ‘zalen’ eerst stil omdat er geen water stroomt en daarna zalen vol met het gedonder van de rivier die door dit stelsel stroomt. Ik heb steeds het gevoel dat ik in een Disneywereld loop, heel steile paden, werkelijk overal onder en boven kleine en enorme druipsteenformaties zo indrukwekkend groot en mooi, dat hebben we nog nooit gezien. Het tempo is hoog, we racen van de ene zaal naar de volgende, jammer, de uitleg is veelal niet te verstaan omdat de gids zich niet richt op de hele groep. Maar dat deert niet we zien zoveel beelden en die zeggen al voldoende. Na 2 uur, een zeer enerverende toer, komen we weer boven de grond, gelukkig gaat het laatste stukje met een kabelbaan naar boven, genoeg geklommen! Ik kan dit iedereen aanraden, pak de vroege rondleiding, dit is echt een ervaring van formaat! Na de lunch rijden we naar de kust naar camping Adria in Ankaran, vlakbij Koper. Deze stad willen we zien en dat doen we vanmiddag omdat het ernaar uitziet dat het nog droog blijft. Dus op de fiets naar de stad dwars door het havengebied van Koper, het blijft niet droog en volledig ingepakt met regenkleding komen we in de stad aan op een prachtig plein, het Titoplein. Hierop staan de kathedraal, een wit kasteel, het witte raadshuis en een ander wit gebouw met zuilen, echt heel Italiaans wat niet vreemd is. Hier hebben de Italianen lang vertoefd en zij hebben deze stad gebouwd.