de west kust en het binnenland Toscane

zo 2 Na een onrustige nacht met veel stortbuien, fietsen we om 09.30 weer het natuurpark in. Op de P staan inmiddels wel 15 campers, het dorp wordt door agenten afgesloten vanwege een hardloopwedstrijd. Onderweg zien we op het fietspad een vos lopen, hij is best nieuwsgierig, loopt niet hard weg. Iets verderop in het bos van parasoldennen staat een kudde witte runderen met grote horens, een mooi plaatje! Langs het fietspad is de grond overal omgewoeld, hier zijn de zwijnen aan het werk geweest, in dit park wemelt het van het wild.
Bij het strand is het nog rustig, we genieten van het mooie weer en het uitzicht. Via een wandelpad vol met diepe regenplassen fietsen we over een dijkje langs de zee richting een soort pier. Links een schitterend groen/blauwe zee, rechts het bos, op het strand een grote hoeveelheid aangespoeld zwerfhout. Op het einde van de pier staat een visser, overal om hem heen staan verbodsborden voor vissen hij gebruikt die borden om al zijn spullen tegen aan te zetten. Na een tocht van ruim 2 uur komen we terug bij de camper, het is erg vochtig en heel warm. We gaan weer naar de kust, misschien wel een aantal dagen daar genieten van de zee, zon en water. Na heel veel gezoek, veel campings zijn dicht of vol, komen we aan op een camping bij Castiglione della pescana, daar vinden we een piepklein plekje voor 1 nacht. De camping ligt aan zee, we verdwalen op weg naar het strand, die camping is zo gigantisch groot en zo onoverzichtelijk de eerste dag! De plekken zijn overal klein, de gasten zitten op elkaar gepropt in een soort inhammetjes tussen de bomen, hoe kun je hier nou voor kiezen? Arno springt nog even in de zee, we eten nog wat en besluiten morgen verder te gaan.
ma 3 Door met zoeken naar de ideale kustplek! OP weg naar boven slaan we af richting Massa Marittima, een stadje dat heel mooi schijnt te zijn. Er is een cp op fietsafstand van het centrum, we fietsen naar het centrum en daar worden we helemaal gelukkig van het piazza bij de kerk, zo heerlijk oud en ongerept en zonder invloed van de toeristen! Het hele dorpje is werkelijk een verademing zo rustig, helemaal in rust. We genieten hier ruim 4 uur van de terrassen en alle gebouwen. Uiteindelijk willen we toch weer terug naar de kust naar Populonia een dorpje op de top van de rosten. We komen terecht op een cp in Populonia Stazione en staan onder de bomen langs de weg, vlakbij de winkels, helemaal alleen en veilig.
di 4 Na de eerste koffie in de plaatselijke bar, alle mannen en vrouwen hebben zich al verzameld om daar te kletsen, fietsen we richting het dorpje Populonia en komen uit een Baratti. Dit stukje kust is adembenemend mooi, haventje met zeilboten, gele stranden, groepen prachtige parasolbomen, 2 barretjes voor nog meer koffie, genieten! Eerst willen we hier blijven staan maar het is geheel onduidelijk waar je wel/niet mag overnachten, we gaan toch maar verder. Het volgende dat we zeker willen zien is de viale del Cipressi di Bolgheri een laan van 5 km met aan beide zijden cipressen en die weg leidt naar Bolgheri hét dorpje van de Chianti wijnen. We rijden over de P 16b door de wijngaarden, door kleine gehuchtjes tegen de hellingen en komen aan bij het dorpje. De laan is mooi, heel apart, het dorpje valt wat tegen wel oud maar helemaal ingericht op eten en drinken. Na dit bezoek vinden we een plekje op een camping in Marina di Bibbona, een kustplaatsje voor alleen maar strandgasten die hier verblijven of op campings of in hotels. Die gasten zijn er niet meer dus het komt erg leeg over allemaal. We blijven hier 3 nachten, doen de was, fietsen naar het strand, liggen een middag bij het zwembad, fietsen de laatste middag door het donkere bos richting Cecina.
woe 5
do 6
vrij 7 Na een nacht met hevige stortbuien, als het in Italië regent, gaat het heftig en langdurig tekeer! Onze plek is één grote kliederpoel geworden van rode klei. Allereerst hebben we de grootste moeite om de camper op een pad te krijgen gelukkig stond hij op blokken anders was hij helemaal weggezakt. Onze overburen staan helemaal omringd door een watervlakte volledig vast! We zijn 1 uur bezig om klei van de banden, de camper en alle andere voorwerpen af te spoelen, wat een zooi! Maar goed wij kunnen gelukkig vertrekken! Weer het binnenland in naar Monterotondo Marittimo een dorpje dat ligt in een gebied met vulkanische activiteit. Eerst terug naar San Vincenzo voor de boodschappen, via Venturina en de R 398 naar boven. Deze omweg is nodig omdat we een gebied ingaan dat erg onbewoond is en waar weinig wegen lopen. De tocht is schitterend, eindeloze loofbossen over de heuvels en lage bergen, dorpje op de toppen, en naarmate we Monterotondo naderen, zien we overal witte stoompluimen uit de grond komen! Hier wordt de aardwarmte gebruikt om huizen te verwarmen, overal grote buizen langs de weg, grote koeltorens en energiecentrales. Bij het dorpje ligt een natuurpark waar je kan wandelen over het dampende/stomende land, het riekt er weer als vanouds! We maken een stevige tocht door dit park en zien overal grote grijze loeihete heuvels, soms met helgele plekken, horen het sissen en borrelen, je hebt nauwelijks afzettingen. Weer indrukwekkend om mee te maken hoe het binnenste van de aarde soms naar buiten komt. We gaan op de cp in het plaatsje staan, er zou hier stroom zijn, dat klopt dus niet. Dan doorrijden naar Radicondoli een andere dorpje waar wel stroom is. Een uur langs rijden we met de avondzon achter ons over de R439 en de P3 door een zo een mooi Toscaans landschap van beboste bergen en geel/oranje dorpjes. In Radicondoli halen we een hele toer uit, een steil grindpad naar de cp, om een plekje voor de nacht te vinden. Uiteindelijk hebben we daar ook geen stroom!
zat 8 Soms maak je echt iets engs mee, nou dat is dus het wegkomen van deze cp! Via een spekglad, heel steil grindpad van rode klei van 2 km moeten we uit het dorp zien te komen. Ik aan het stuur, het is mijn beurt, Arno roept alleen maar vol emotie en spanning: in zijn 2 zetten en vaart houden!! Allereerst moeten we steeds maar gokken welke richting we moeten kiezen en uiteindelijk bij een zeer steile helling, links een greppel, rechts wat struiken en bomen, stuur ik iets teveel naar rechts en Arno ziet ons al in de greppel verdwijnen, ik gooi het stuur richting de boompjes, zet de camper in zijn 1, slip weg om op het laatst toch nog grip te krijgen om boven te komen op de weg! We staan stil, doen de truien uit, de hitte en spanning is zo groot, onze harten bonken in onze lijven, we hebben het gehaald! Voorlopig geen grindpad, geen wit weggetje, we zoeken een bar om koffie te tanken! We rijden de P 5 terug naar Montieri, via P162 parkeren we de camper in Palazzetto langs de weg en in de plaatselijke bar koffie drinken met iets lekker zoetigs. We komen een beetje bij! Na een uurtje rijden we door naar de Abbazia di San Galgano, een indrukwekkende ruïne van een cisterciënzer abdij, de eerste gotische kerk in Toscane die als voorbeeld diende voor de kathedraal van Siena. De kerk is eerst door bandieten geplunderd en vernietigd en uiteindelijk door blikseminslagen is de toren en het dak verdwenen. Alleen het geraamte zonder dak zorgt voor een setting waarvan je prachtige foto’s kan maken. Het is er druk, het weer is heerlijk fris, een prachtig plekje om te bezoeken. In de loop van de middag vinden we een camping met stroom in Casciano di Murlo. We staan nog geen 10 minuten of een hevig onweer barst los, net op tijd op onze plek! We zien onderweg overal auto’s langs de bossen staan, op meerdere plekken lopen we groepen mannen met grote rieten manden. We gaan ervan uit dat zij in de bossen op zoek zijn naar iets bijzonders ( kastanjes, paddenstoelen)!?