een reis door het binnenland van Oost naar West

zo 25 De camping is helemaal niets, oud en vies, we gaan via een omweg door de Monti Sibilline naar Preci waar een mooie camping zou zijn. Eerst klimmen we door de steile nauwe straatjes van Sarnano naar het heel hoog gelegen piazza. Dit stadje is helemaal gerestaureerd vol met kerken en paleizen, een plaatje! Beneden aan de voet van het stadje drinken we onze cappuccino op een terrasje en dan komt de politie en legt het hele verkeer plat. Er komt een rouwstoet aan, iedereen staat op, wordt stil, slaat een aantal kruisjes en na dit gezamenlijk uiten van respect gaat het leven weer door. We rijden via gele weggetjes door alweer door dit schitterende berggebied naar een piepklein dorpje naar de camping, die is gesloten! Onderweg zien we her en der oude muren, huizen die verwoest zijn door de laatste aardbeving, gewoon een hek erom heen en doorrijden. In sommige dorpen zien we op een P grote blauwe tenten bij elkaar staan, we gaan ervan uit dat dit opvangplekken zijn voor de overlevenden van de aardbeving. We gaan op de cp van Perci staan, ook prima. We drinken wat op het terrasje langs de weg samen met alleen maar vrouwen en kleine kinderen, heel erg druk en gezellig kletsend.
ma 26 Op naar een stad die we zeker willen bezoeken: Assisi. Vanuit Preci is er geen echt goede weg richting het Westen dus gaan we gele kronkelweggetjes met een groen lijntje erlangs proberen! Eerst naar Triponzo en dan de N319 naar het Noorden richting Foligno. Het wegnummer boezemt vertrouwen in, nou dat is volledig misplaatst! Het ruige berglandschap met kleine gehuchten is prachtig maar het wegdek is vreselijk! Je waant je in het hart van een onherbergzaam gebied, dat ben je dus ook! Mensen leven hier echt geïsoleerd, puur zonder enige opsmuk, in een setting uit de Middeleeuwen. Na zelfs in Assisi door poorten te rijden met ingeklapte spiegels, een verboden weg voor campers, komen we aan op een heel relaxte camping bij een hotel, 800m lopen naar de stad. We zoeken een plekje in een heel groot bos dat steil afloopt er zijn diverse terrassen aangelegd. We vinden een heel grote plek uitkijken op het dal. Die middag gaan we te voet naar Assisi, 800m steil dalen over een grindpaadje naar de Porta Cappuccini, de meest oostelijke punt van de stad. Vandaar uit naar het uiterst westelijke deel is het 2 km lopen. We willen in het midden van de stad de Piazza de Comune bekijken en alle kerken, kathedralen, basilieken, palazzo’s die ertussen liggen. Het plein is weer mooi, schitterende gebouwen, erg druk met heel veel busladingen Amerikanen en Japanners en Chinezen. De mooiste gebouwen zijn echter in dit deel van de stad de Cattedrale di S. Rufino ( sober met een prachtige gevel) en de Basilica di S. Chiara, opgebouwd met horizontale lagen wit en roze steen, voorop in het midden boven een schitterend raamwerk van steen. Binnen wordt het lijnenspel voortgezet, de vloer heeft mooie indrukwekkende patronen. Lopen door de stad is een aanslag op de knieën, die straatjes zijn echt heel erg steil! Na 2 uur ronddwalen weer 800 m klimmen naar de camping om daarna even uit te puffen!
di 27 Eerst even twee cappuccino bij het hotel drinken, wifi gebruiken, lunchen en om 13.30 bij Porta Cappuccini de ‘buurtbus’ naar hét hoogtepunt van Assisi te gaan: Basilica di S. Francesco. Tijdens een aardbeving in 1997 is het dak van dit gebouw ingestort, na een 10-tal jaren van restauratie staat de basiliek op de Werelderfgoed lijst van Unesco. De voorkant is heel sober aan de zijkanten vallen de dubbele rijen met bogen op, het is een enorm indrukwekkend geheel, van verre zichtbaar. Voor het eerst worden we opgewacht door dranghekken en gewapende bewakers. Het plein voor de kerk is al indrukwekkend door zijn lijnenspel en bogen galerijen. We komen in de wat donkere, compacte benedenkerk en dan kun je niets anders meer doen dan gaan zitten en omhoog kijken naar adembenemend prachtige fresco’s uit de 13e en 14e eeuw overal. Ik citeer uit mijn gids: opmerkelijk fijn getekend, met harmonieuze compositie, boeiend kleurenspel, schitterende details, majestueus, alles klopt, dit is een cultuurbeleving die we nog niet hebben meegemaakt. We lopen nog de crypte in naar de tombe van Franciscus en achter de tombe kijken we door een hek naar een donkere gang met nog meer hekjes (Dan Brown gevoel!). Via een stenen trap lopen we de bovenkerk in, een hoge lichte kerk, grote ramen totaal anders van sfeer. Ook hier zijn prachtige fresco’s aan beide zijden te bewonderen de tekeningen zijn hier heel realistisch, niet het overdadige van de benedenkerk. Na 2 uur lopen we naar buiten, bijkomen en indrukken verwerken. Terug naar de Piazza del Comune even wat drinken en genieten van deze stad. ’s Avonds eten we in het restaurant van het hotel, we zitten vlak bij een enorme grill we voelen ons zelf na 1½ uur ook heel erg gegrild! Het smaakte trouwens prima. Assisi, wat een bijzondere ervaring ben jij!
woe 28 We steken verder door naar het Westen eerst via de E45 tot Todi. En dan zien die gele kronkelweggetjes met groen lijntje op de kaart er zo verleidelijk uit, we pakken de N79 bis naar Orvieto! Met een snelheid van 20 km p/u over een pad zo breed als een camper, stijgend/dalend met een percentage van 10-20 % kronkelen we door een prachtig berglandschap. Na de zoveelste kam en gehucht komen we ineens in een anders landschap: dor, parasoldennen, lage begroeiing, minder grijze donkere huizen, wel nog boven op de toppen van de bergen. Dat is het leuke als je dwars door het land reist, de verandering van sfeer is zo voelbaar binnen een paar uur. Uiteindelijk komen we uit in Orvieto, weer een middeleeuwse ommuurde stad gebouwd op een rots van tufsteen. Gelukkig gaat er weer een busje naar boven en zet ons af bij de Duomo van de stad. De voorgevel van deze kerk is enorm rijk versierd met fresco’s, beeldhouwwerk, zo anders dan die sobere kerken in Assisi! Binnen kan het niet zo spectaculair meer zijn, wel indrukwekkend. Verder laten we de stad voor wat hij is, overdaad wordt een probleempje! We rijden via een geel weggetje, door een wijnstreek naar het kratermeer van Bolsena, daar is nog 1 camping open!
do 29 Vandaag en morgen genieten van we een klein middeleeuws echt Italiaans stadje, piepkleine winkeltjes, terrasjes, nauwe straatjes, kerken, kletsende heren en dames op straat, lekkere koffie voor 1 euro, heerlijk!
vrij 30 Bolsena
zat Okt 1 De laatste etappe naar de Westkust! Via de R74 rijden we Toscane binnen, de lanen met parasoldennen en de cipressen. De geel/oranje huizen, het vlakke land bij de kust! We willen in de buurt van Porto Ercole op het schiereiland op een cp gaan staan. Wij en de kust dat is geen goede match, we vinden het erg rommelig en druk daar, de koninklijke familie heeft daar kennelijk toch een plekje gevonden dat heel erg afgeschermd moet zijn! We rijden naar Alberese, een stadje midden in het Parco naturale della Maremma en daar vinden we een P bij het stadje en vandaar uit kunnen we via een ongelofelijk goed aangelegd fietspad door het park naar de kust fietsen!!! Onderweg zien we herten, een vos en het strandje bij de kust is zo heerlijk helemaal ongerept, we gaan morgen nog een keer kijken. Inmiddels is het al gaan druppelen, we wachten op het voorspelde onweer dat vanaf eind van de middag losbarst tot nu toe.